Rosa Bertram
Rosa Bertram Liefde & Seks 30 jan 2020
Leestijd: 5 minuten

Dus dit is de reden waarom je nog single bent (aldus een psycholoog)

Single zijn, de één geniet er elke dag weer van, de ander vindt het vooral erg confronterend en weer veel anderen zijn er gewoon niet zoveel mee bezig. Hoe je ook over het vrijgezelle bestaan denkt, de redenen van jouw niet-relatie-status kunnen uiteenlopen. Toch denkt Amerikaanse psycholoog, relatie-expert en auteur Margaret Paul daar anders over. Volgens haar is er één voorkomende reden waarom de meeste singles single zijn. 

In een artikel met health platform MindBodyGreen deelt ze haar bevindingen.

Waarom ben ik nog single?

Paul is naast psycholoog en auteur ook relatie-expert. Het valt haar op dat veel van haar cliënten zich afvragen waarom ze nog single zijn. Vaak vertellen ze haar dat ze al zó lang aan het zoeken zijn, maar dat het maar niet wil lukken. Ook vinden sommigen zichzelf te ‘oud’ om single te zijn. Daar schrikt Paul van, en begrijpelijk.

In een soort wanhoop vragen ze Paul om advies. “Ik ben wanhopig en schaam me dat ik nog alleen ben,” hoort ze regelmatig in haar praktijk. En dat is precies daar het knelt, meent ze.

Zelfafwijzing

Hoewel het voor velen voelt alsof ze wanhopig zijn en zich schamen omdat ze geen relatie hebben, ligt het onderliggende probleem vaak ergens anders. Namelijk niet in de relatiestatus, maar in een soort fundamentele zelfafwijzing, meent Paul (en Jan Geurtz trouwens ook).

Ga maar na: als je jezelf zou waarderen zoals je bent en daar gelukkig (of op z’n minst tevreden) mee zou zijn (met alle minpunten van dien), dan zou je je hoogstwaarschijnlijk niet schamen voor het feit dat je geen partner hebt op dit moment.

Luister ook: Bedrock Talks: over verslaving, liefde en spiritualiteit met Jan Geurtz

Toch wijzen we onszelf in dit ‘proces’ vaak af, aldus Paul. We vinden van alles van onszelf (“ik  ben niet goed genoeg”), we zitten erg in het hoofd in plaats van in het hart en leggen de verantwoordelijkheid van ons eigen geluk in de handen van een ander.

Dat doen we overigens ook met ons gevoel van veiligheid en ons zelfbeeld. Je raadt het al: da’s niet zo handig. Die zelfafwijzing, díé zorgt voor wanhoop en schaamte.

Het gevolg: je duwt mensen weg

Door de – meestal negatieve – energie die je in zo’n situatie met je meedraagt (“ik ben niet goed genoeg”), word je niet bepaald een zonnestraaltje voor je omgeving. Sterker nog: je kan er mensen mee wegduwen. Niet alleen geliefden, maar ook vriendschappen kunnen daaronder lijden.

Ook interessant: Waarom we settelen voor de verkeerde persoon (en waarom dat niet erg is)

Stel je eens voor je met iemand aan het daten bent die jou het idee geeft dat je hem/haar gelukkig moet maken, zelfverzekerd moet laten voelen én compleet moet maken. Dat schrikt eerder af dan dat het aantrekt.

Volgens Paul moeten we hier voor oppassen. We trekken namelijk mensen aan met hetzelfde niveau van zelfafwijzing of zelfliefde.

“Wanneer je niet van jezelf houdt, zul je dezelfde soort mensen aantrekken. […] Je zult je misschien wel aangetrokken voelen tot mensen die wel van zichzelf houden en hun eigen geluk en welzijn creëren, maar ze zullen zich niet tot je aangetrokken voleen omdat ze niet de verantwoordelijkheid voor jouw geluk willen dragen.”

Tijd voor zelfliefde

In plaats van in de neerwaartse spiraal te blijven dwalen van zelfafwijzing en single zijn, is er ook een andere optie. Namelijk de keuze om voor jezelf te kiezen en in te zien (dat gaat natuurlijk stukje bij beetje) dat je perfect bent zoals je bent, puur omdat je nou eenmaal jij bent.

De situatie had niet anders kunnen zijn, dus is ‘ie per definitie perfect. Je hebt geen APK nodig, je hoeft niet te veranderen en bent goed zoals je bent.

Must read: Waarom zelfliefde een onderschatte term is (en hoe je elke dag weer jezelf gelukkig maakt)

Of zoals Paul zegt: “De ware jij communiceert door je gevoelens, dus wanneer je jezelf afwijst en negatief over jezelf denkt, wijs je het mooie deel van jezelf af dat zorgt voor jouw gevoelens en ga je de verantwoordelijkheid uit de weg. Dat is waardoor schaamte en wanhoop ontstaan.”

Die gevoelens komen dus niet omdat je nu geen partner hebt, maar omdat je niet goed voor jezelf zorgt en niet genoeg van jezelf houdt. Het is een gevolg van hoe je jezelf behandelt. Om jezelf te bevrijden van die gevoelens, heb je geen partner nodig, maar liefde. Zelfliefde!

Hoe doe je dat, meer zelfliefde?

Oké, meer zelfliefde dus. Allemaal leuk en aardig, maar hoe ontwikkel je dat? Daar hebben we op Bedrock al meer dan eens over geschreven en in een podcastaflevering van Bedrock Talks met zelfliefde-expert Nadja van Osch over gesproken. Volgens Paul is het in elk geval essentieel om jezelf te leren kennen en te accepteren wie je bent in plaats van het continu oordelen over jezelf.

Daarbij is het volgens haar ook belangrijk om je bewust te zijn van je lichaam, wat heeft het nodig? Hoe voel je je? Misschien ben je moe, angstig, voel je je schuldig of alleen. Wat vertel je jezelf dan? Straf jezelf dan niet (meer) af, maar vertel jezelf dat het oké is om je soms zo te voelen. Het hoeft heus niet altijd goed te gaan. Daarom schreven we eerder een pleidooi voor een ‘voel-je-k*tdag’!

En als je van jezelf houdt, dan heb je daar geen ander meer voor nodig. Dan wordt liefde uit een relatie eerder een aanvulling dan een invulling.

Meer over vrijgezel zijn

Foutje gezien? Mail ons. Wij zijn je dankbaar.

Rock jouw inbox! 🤍

Elke zondagochtend met liefde gemaakt zodat jij heerlijk wakker wordt🧘‍♀️