Tanja Terstappen Verzorging 30 apr 2018, 06:00

Leestijd: 7 minuten

Ik dronk 40 dagen geen alcohol en uh… tja…

Uit pure angst openden mijn vriendje en ik toch nog maar een blikje bier voor het slapengaan. We hadden al een fles wijn leeg, maar hierna kon het zes weken niet meer. Een rollercoaster van emoties ging door me heen. Het was de zondagavond voor ik zou starten met mijn #BedrockChallenge: veertig dagen geen alcohol. “Nou, proost he…”
Dankzij heel veel onderzoeken en doktoren die aan de bel trekken, weten we dat alcohol ongezond is. Het advies van de Gezondheidsraad? Drink liever niet. Überhaupt niet, bedoelen ze. En áls je dan zo nodig moet: maximaal één glas per dag.

Je lever, je maag, je bloeddruk… Je lichaam heeft het zwaar als het een alcoholische versnapering moet verwerken. Bovendien wordt het risico op kanker met ieder glas verhoogd en telkens als je drinkt worden er hersencellen afgebroken, die niet meer worden opgebouwd. Volgens professor Kahn leiden de effecten van alcohol op de langere termijn zelfs tot kleinere hersenen. Waaaah. Als alcohol nu ontdekt werd, zou het volgens sommigen linea recta op de Opiumwet Lijst I worden bijgeschreven.

Ik besloot veertig dagen niet te drinken. Aan Nienke van der Putten van de Alcohol Infolijn van het Trimbos-instituut vroeg ik wat ik kon verwachten. “Een groot deel van de mensen die dertig of veertig dagen niet dronk, voelde zich fitter en scherper, sliep beter, viel af en had een betere huid.”

Ik had wel zin in zo’n stralend huidje, een paar kilootjes eraf en topprestaties op werk door een fris en uitgeslapen gevoel. En jij hoopt nu misschien ook zo’n hosanna-verhaal te lezen. Een verhaal met de conclusie dat ik een compleet ander mens ben en dat ook jouw vermoeidheid en onscherpte opgelost zijn met veertig dagen niet drinken. Helaas, niets van dat al ga je in dit artikel teruglezen.

Het is niet moeilijk

Regelmatig kreeg ik schouderklopjes tijdens de challenge. Dat mensen het knap vonden dat ik de fles veertig dagen kon laten staan. ‘Heb je nog stééds niets gedronken?!’ Alsof ik veertig dagen helemáál niks te drinken kreeg. Tegenvaller nummer een: veertig dagen geen alcohol drinken is niet moeilijk. Natuurlijk is er een struggle op zondagmiddag (want oei, wat zou een rood wijntje lekker smaken bij dit toastje brie). Of een saaie stapavond (want na 01:00u kom je niet meer mee in gesprekken die steeds luider worden). En een middelmatige ervaring van een sterrendiner (want met goed geselecteerde wijn komt zo’n gerecht écht beter tot z’n recht). Maar voor de rest is de keuze voor een non-alcoholisch drankje geen probleem. Met een beetje zelfdiscipline red je het prima.

Je wordt niet fitter

De eerste dagen zijn zelfs wel lollig. Je koopt wat lekkere theetjes in. Experimenteert met tomatensap en tabasco. En je voelt je meteen een stuk fitter. Na een week geen alcohol voelde ik me lichter. Letterlijk en figuurlijk. Opeens dacht ik dat ik was afgevallen, ik was frisser in mijn hoofd en ik werd opgewekter wakker. Precies zoals ik hoopte.
Maar óók als je geen alcohol drinkt word je strontverkouden. En ook als je geen alcohol drinkt gaat dat vervelende hoestje niet zomaar over, schrik je midden in de nacht wakker omdat je piekert over werk, wordt het winter en kom je je nest moeilijk uit. En alsof dat nog niet voldoende teleurstellingen zijn, blijkt dat júist als je geen alcohol drinkt, je jezelf verwent met een extra toastje brie, pepernoten bij de zoveelste kop thee of een stuk chocola na het eten… De voordelen die ik die eerste week dacht te bespeuren, bleken een illusie aangewakkerd door mijn goede wil en hoop op resultaat. In plaats van topfit, werd ik een week flink ziek. En in plaats van de kilo’s die ik dacht kwijt te raken, kwam ik er twee aan.

Het boeit niemand

Het leek me interessant om te zien wat er zou gebeuren met mijn sociale leven als ik zes weken de vrijmibo op Spa Rood zou doen. Zouden mensen me saai vinden? Zou ik me alleen voelen? Ook weer zo’n verwachting die een beetje tegen viel. Sterker nog: op het moment dat ik thuis vertelde dat ik deze challenge wilde aangaan, besloot mijn vriend (ik noem hem hierna Mark, want zo heet hij) met me mee te doen. Wilde ‘ie altijd al een keer proberen. En diezelfde reactie kreeg ik van meer mensen in mijn omgeving. Collega’s begonnen spontaan met een eigen challenge, vriendinnen bestelden plots ook geen wijn tijdens dinertjes. En zélfs tijdens Amsterdam Dance Event waar het bier – en meer dan dat – rijkelijk vloeide, hoefde ik maar één keer te zeggen dat ik niet dronk en iedereen vond het prima. Niemand stelde vragen. Het geneuzel over dat het sociaal niet geaccepteerd zou zijn geen alcohol te drinken, kan ik helaas niet beamen.

Old habits die hard

En toen kwam de zaterdagavond dat ik weer mocht. Het eerste biertje na veertig dagen onthouding was hemels. De twaalf die daarop volgden ook. Evenals het volledige pakje sigaretten dat op ging. Zélfs de volgende ochtend was het heurlijk om als vanouds brak te zijn. Om álles te kopen in de supermarkt wat je lekker vindt, waarmee je de kater verzacht. In mijn geval: stokbrood, smeersels, chips met dipsaus en… rode wijn. Maar dit keer besloot ik dat laatste over te slaan. Het voelde opeens heel prettig om mijn lijf de tijd te geven te herstellen. Kijk! Ik had wat geleerd!

Je zou verwachten dat ik mijn drinkgedrag nu drastisch heb aangepast. Maar ook daarin moet ik je teleurstellen. Inderdaad, na die eerste avond van God los dronk ik drie dagen niet. En in diezelfde week bedacht ik op weg naar een netwerkborrel dat ik niet per se zin had in alcohol. Ha! Ik nam mezelf voor Spa Rood te drinken. Echter nog geen vijf minuten was ik binnen, of ik stond een groen flesje te openen met een aansteker. Binnen een kwartier had ik een sigaret tussen mijn lippen en toen het bier op was, ontdekte ik een fles chardonnay in een koelkast. Ik ben niet eens van de chardonnay, maar het was zó gezellig… Ik vond mezelf terug op woensdagavond om 01:00u, terwijl Mark en ik ons te goed deden aan een broodje falafel met knoflooksaus aan mijn keukentafel. Het was fantastisch.

Dus…

Is alcohol ongezond? Hell yes. Is het beter voor je om niet te drinken? Zeker weten. Maar avonden zoals hierboven beschreven, maken mijn leven wel tot het allerleukste dat er is. Ik wíl na een fles wijn bij het eten tóch ook nog een Irish coffee bestellen. Ik wíl extra bier inkopen ‘voor het geval dat’. Ik wíl dat een willekeurige woensdagavond uit de hand kan lopen.

Waarvan ik dankzij deze challenge wel overtuigd ben geraakt, is dat het allemaal best een toontje lager kan. Dat het heel fijn is om op maandag fris wakker te worden. Dat het goed voelt om je lijf een kop thee te geven om te ontspannen in plaats van een wijntje. Dat een feestje zonder alcohol ook best gezellig is. En dat alcohol, behalve voor je lichaam, ook niet heel gezond is voor je gemoedstoestand.

Do try this at home. Of in de kroeg

Als ik jou was, zou ik het vooral zelf proberen. Veertig dagen zijn perfect om een patroon te doorbreken. Om te zien wat er gebeurt en te ervaren hoe het voelt, ook al is dat misschien niet zo episch als je hoopt. Je kunt na die periode waarschijnlijk zelf heel goed inschatten of je minder wil drinken in je leven. En als je veertig dagen niet kunt volhouden, lijkt me dat al helemaal een duidelijke conclusie waar je iets mee kan.

De kunst is om een balans te vinden die voor jou prettig is, denk ik. Zo ga ik het in elk geval doen vanaf nu. Balans opzoeken. En af en toe het randje. Want mijn lichaam vraagt misschien niet om drie shotjes Jägermeister, maar ík vraag zo nu en dan wel om een feestje tot in de kleine uurtjes. Het is me simpelweg meer waard om mooie herinneringen te maken tijdens een uit de hand gelopen woensdagavond. En als ik die herinneringen over veertig jaar allemaal weer kwijt ben omdat mijn hersenen toch gekrompen blijken zijn… dan is dat maar zo.

Af en toe het randje opzoeken

Meer lezen?

Leven zonder alcohol: de nieuwe trend?

Niets meer missen van Bedrock?

Like hier onze Facebook-pagina en blijf up to date. Of schrijf je in voor de Bedrock-nieuwsbrief.