Eva Spigt Betere wereld 25 jul 2022, 06:00

Leestijd: 5 minuten

Wat ik leerde tijdens het survivallen in de Noorse wildernis

Als je denkt dat The Heroes Journey alleen voor mannen is, kom je bedrogen uit. Deze zomer is voor het eerst een editie georganiseerd waaraan ook vrouwen mochten meedoen. BEDROCK’s Eva ging mee op deze avontuurlijke trip in de wildernis van Noorwegen. Slapen midden in de ijskoude natuur, leren vuur maken en uren hiken met een loeizware backpack.

Wat Eva heeft geleerd tijdens deze survival trip?

Voorbereiding is key

Toen ik werd gevraagd om mee te gaan op The Heroes Journey, zei ik volmondig ja. Ik ben dol op de natuur en uren wandelen, is helemaal mijn ding. Helemaal lekker in het zonnetje en dat je na afloop bij een gezellige tent kunt neerploffen voor een gemberthee. Hoewel het in Noorwegen net zoals hier zomer is, zijn wij tijdens The Heroes Journey naar Femundsmarka gegaan. Een natuurgebied dat ook wel ‘little Alaska’ wordt genoemd.

Wandelen in Noorwegen: zeven hemelse hikes over de fjorden

Dit is een van de grootste stukken wildernis van het zuiden van Scandinavië. Je kunt hier uren hiken zonder ook maar iemand tegen te komen en appen of een beetje Netflixen, zit er niet in. Je hebt namelijk geen bereik. Maar wat me het meeste zorgen baarde, was toch wel het weer. Met in de nacht temperaturen rond het vriespunt. Voor iemand die year round de zon volgt, toch echt wel een ding.

Op zoek naar de juiste gear, heb ik bij Nomad een speciale vrouwen slaapzak en backpack gevonden. Een lichtgewicht slaapzak met extra warmtegebieden rond de voeten en de buik. Dat kon ik in die temperaturen wel gebruiken. De backpack zou die week mijn huis worden, als een slak draag ik ‘m overal mee naartoe. Een goede pasvorm is daarom van belang en met een smallere fit rond de schouders is die van Nomad ideaal.

Mijn les in de natuur van Noorwegen

Eenmaal aangekomen in Noorwegen gaat het avontuur al snel van start. Samen met een groep van 16 mannen en vrouwen trekken we het gebied van de Sami’s in. De Sami’s, de oorspronkelijke bewoners, voelen zich zeer verbonden met de natuur en hebben daar dan ook veel respect voor. We houden hun tradities in eer en dat betekent dat wij ook een zullen zijn met de natuur.

View this post on Instagram

A post shared by Bedrock Magazine (@bedrockmagazine)

Je behoeften doen op een wc, of netjes je make-up eraf halen met een watje, zit er dus niet in. In plaats daarvan schep je een gat in de grond en steek je daarna het gebruikte wc-papier in de fik. Make-up draag je niet en in plaats daarvan wordt je huid goed doorgerookt van je eigengemaakte kampvuur.

Je haren was je in ijskoud water, zonder schuimige shampoo, en je nagels houd je lekker kort door het in-en-uit klappen van je zakmes. Je draagt een week lang dezelfde (stink) outfit en als je ongesteld bent, heb je helemaal de hoofdprijs: tampons fikken namelijk lekker op het kampvuur. Het moge duidelijk zijn, survivallen verdient geen schoonheidsprijs en dat maakt het juist zo lekker.

Terwijl ik in Nederland veelal in mijn telefoon gezogen word en me druk maak over werk, moet ik me in Noorwegen bezig houden met de ‘echte’ dingen van het leven. Het vinden van een slaapplek en ‘tondel‘ om vuur te maken, zijn cruciaal om te overleven. Geen vuur betekent geen eten en de hele avond kou lijden. De Noorse wildernis heeft me geleerd dat ik vrij weinig nodig heb en dat ik altijd kan terugvallen op mezelf.

Houd je van wildkamperen? Dit zijn de mooiste plekken om te slapen onder de sterren

Het is zelfs een keer zo geweest dat ik mijn vuur niet aankreeg en ik keihard moest huilen omdat ik me zo klein en hulpeloos voelde. Een reep chocola erbij pakken en mezelf zielig lopen vinden, zat er helaas niet in. Het was een ijskoude avond en de zon ging bijna onder. Van mijn buitentent, stenen, takken en mos heb ik toen een soort van natuurhuisje gebouwd. Uit de wind en met uitzicht over het water. In mijn zak vond ik een oud dropje waar ik dolgelukkig mee was. Al kijkend naar de zonsondergang, die nog beter was dan Selling Sunset op Netflix, voel ik me vrouw van de wereld.

Ademwerk en rituelen

Maar deze Heroes Journey is zoveel meer dan survivallen in de woeste natuur. Elke dag beginnen we met ademwerk, verbonden ademen, gehouden door Sjors Boelaars en Koen Brinkgreve. Met verbonden ademen herstel je de natuurlijke ademhaling. Doordat je hiermee optimale zuurstofopname bereikt, kun je oude pijn, spanning en stress verminderen of zelfs helemaal oplossen. Je hele lichaam kan gaan trillen, je kunt gaan huilen of juist een hele warme ervaring hebben. Iedere keer is anders.

Bedrock Talks: over de kracht van ademen met expert Max Strom (English)

Daarnaast hebben we een ritueel en gaan we iedere avond bij het kampvuur met een bijl rond, voor mij de ‘axe of truth’. Als je de bijl krijgt, mag je inchecken bij jezelf en delen wat je op dat moment voelt. Mijn rauwe gevoelens delen bij een groep vreemden? Hell no, snel geef ik de bijl door naar de persoon naast me. Dan kan ik de altijd-vrolijke-Eva blijven.

Veelal ben ik teruggefloten door Sjors en Koen. ‘Wat voelde je daarnet Eef?’ zeggen ze dan. Moest ik toch weer met de billen bloot wat veelal resulteerde in een huilbui met hele grote uithalen en snot dat over m’n gezicht stroomt. Maar wat een opluchting om alles gewoon te laten gaan en heel eventjes te ‘zijn’.

Vind je life purpose

Sjors en Koen hebben The Heroes Journey opgezet om mensen terug te brengen naar de natuur om zo hun life purpose te vinden. Als ik begin aan deze journey zit ik eigenlijk heel lekker in mijn vel en vind ik dat ik qua purpose al erg in de goede richting zit. Mijn werk is fantastisch, ik heb de beste vriendinnen ever en ik leef mijn droom.

Zo weet je of het tijd is voor wat anders (want bestaat het juiste pad wel?)

Echter weten de mannen mij deze week zo te prikkelen, dat ook ik een aantal waanzinnige lessen leer. De veiligheid die ik altijd zoek in relaties en mannen, zit eigenlijk gewoon in mezelf. En terwijl ik met natte pluisjes (tondel) in mijn sport-bh loop om ze te drogen voor mijn vuur, besef ik me dat ik alleen mezelf nodig heb. Op haar kan ik altijd terugvallen. Als ik terug kijk naar deze wild woman, moet ik enorm lachen om mezelf en ben ik dankbaar voor alle lessen die ik heb geleerd. Aho!