Wat we van vogels kunnen leren over de liefde
Waar ons liefdesleven vaak heel complex en emotioneel kan zijn, is het in het dierenrijk een stuk simpeler. Voortplanten en survival of the fittest zijn de drijfveer voor de meeste soorten om de ideale partner te vinden. Zóu je denken. Want steeds meer onderzoekers denken dat sommige dieren wel degelijk verliefd kunnen zijn. Vogels bijvoorbeeld.
Als het om relaties gaat, lijken we meer op vogels dan we denken. Vogels beschikken, net als wij, over een basisbeloningssysteem van serotonine en dopamine, schrijft wetenschapsmagazine Nautilus. En ze hebben stoffen in hun lichaam die op ons knuffelhormoon oxytocine lijken.
Veel (lichamelijk) contact zorgt ervoor dat er genoeg van deze hormonen worden aangemaakt en dat je een band kunt opbouwen met een ander. Wij doen dat door knuffelen, seks en goede gesprekken. Vogels aaien elkaars vleugels regelmatig.
Liefde volgens vogels
Daarnaast is 90 procent van de vogelsoorten monogaam. Net als bij mensen is die monogamie niet helemaal puur (jep, ook vogels begaan wel eens een slippertje), maar in de basis zoeken de dieren een levenspartner.
Vooral duiven zijn heel trouw en loyaal. “Sociale banden over het algemeen lijken vreselijk belangrijk te zijn voor vogels,” zegt Claudia Wascher, zoöloog aan de Anglia Ruskin Universiteit, “en de meest belangrijke band is die van een koppeltje.”
Voor het leven
Zo is er het bekende verhaal van Rita McMahon, co-founder van de Wild Bird Fund in New York, die een duif met een gebroken pootje vond bij haar huis. Een dierenarts amputeerde het pootje en McMahon liet het beestje aansterken op een kussen in het raam van haar appartement.
Aan de andere kant van het raam stond haar vriendje, dag in dag uit, haar gezelschap te houden totdat ze weer naar buiten kon en ze samen verder konden vliegen. Als dat geen liefde is…
Ook leuk: Hebben dieren een bewustzijn? Een interessante vraag op Dierendag, dachten wij zo
Op ‘Pigeon Talk’, een website voor duivenhouders, staan tal van anekdotes net als deze. Duiven die hun partner kwijtraken, rouwen soms zelfs langer dan een jaar en weigeren een andere partner aan te nemen. En een jaar is lang, als je je bedenkt dat duiven vaak niet ouder worden dan 10.
En ook ganzen, bijvoorbeeld, kunnen echt depressief worden als ze hun partner kwijtraken. Lusteloos, geen eetlust, vermoeidheid voor weken, soms zelfs maanden, als ze verlaten worden. Herkenbaar?
“Er is geen reden om te denken dat het voor dieren anders is dan voor mensen,” zegt Marc Bekoff, auteur van het boek Emotional Lives of Animals. “Ik heb rouwende duifjes gezien die verliefder waren dan een hoop mensen die ik ken.” En Jeffrey Moussaief Masson schreef in zijn boek When Elephants Weep: The Emotional Lives of Animals: “Liefde bij dieren lijkt even mysterieus als de liefde van mensen door de eeuwen heen is gebleken.”
Ondanks de vele overeenkomsten zullen we nooit weten wat een duif precies voelt als zijn partner hem verlaat. Het lijkt in elk geval een stuk minder complex dan bij ons. Maar als de liefde tussen twee duifjes zo simpel lijkt, maken wij het onszelf dan niet gewoon te moeilijk?
Meer love stories?
- Bestaat de ware? (of is hierin geloven het perfecte recept voor een ongelukkig liefdesleven?)
- Waarom je waarschijnlijk met de verkeerde persoon gaat trouwen
- De tekenen van ware liefde aldus een professor die duizenden relaties bestudeerde