Rosa Bertram Reizen 5 aug 2023, 10:17

Leestijd: 5 minuten

Hoe is het nu écht om fulltime in een busje te wonen? We vroegen het aan ‘vanlifer’ Anouk

Urenlang kunnen we wegdromen bij plaatjes in tijdschriften, op Pinterest of op Instagram van oude omgebouwde busjes, van die mooie glazen potjes die als keukenkastjes fungeren, vrolijke plantjes die voor de ramen bungelen, de voortuin die steevast het strand lijkt te zijn en een eindeloze weg die lonkt naar vrijheid en avontuur, maar hoe is het nu écht om fulltime op de weg te wonen, in een busje? We vroegen het aan heuse ‘vanlifers‘.

Dat de geschiedenis zich herhaalt, is natuurlijk geen nieuws. Als het aankomt op al-dan-niet-tijdelijk je vaste woonplaats verruilen voor een nomadisch bestaan en rondtrekken in een omgebouwd kampeerbusje, geldt dat net zo. De oude kampeerbusjes uit de jaren ’70 tot ’90 zijn al jaren niet aan te slaan.

Kampeerbusjes zijn op Marktplaats al jaren niet aan te slepen (al helemaal tijdens de C-periode was er een enorme groei te zien) en platformen als Goboony waar je een busje kunt huren van een particulier groeien als kool. De #vanlife – zoals het liefkozend genoemd wordt met natúúrlijk de bijbehorende hashtag – is hotter dan ooit, maar is het écht zo romantisch als het lijkt?

De #vanlife

Het ‘vanlife‘ was nog nooit zo populair en menig young professional of jong gezin verruilt het (koop)huis voor een leven on the road. Werken kan immers steeds vaker op afstand en jonge kinderen hoeven nog niet naar school óf krijgen gewoon onderweg les.

De voor- en nadelen van het leven in een kampeerbusje

Daar weet ik zelf alles van, omdat ik inmiddels meerdere kampeerbusjes en omgebouwde terreinwagens op mijn naam heb staan. Heerlijk vind ik de vrijheid die het leven in een je huisje op wielen biedt. Je parkeert je auto op de mooiste plekken, wordt wakker middenin de natuur en staat op en gaat naar bed met het ritme van de natuur.

Toch vond ik het ook niet altijd makkelijk. Er waren tijden dat ik niemand tegenkwam, ik wildpoepen maar lastig vond (want tja, óók dat hoort erbij) en ik toch niet zo lekker zat te werken in een auto waar ik achterin amper rechtop kon zitten. Toch wogen de voordelen voor mij wel op tegen de nadelen, maar misschien ook omdat ik er nooit fulltime in woonde. Althans, niet langer dan een maand of wat per keer.

Daarom gingen we in gesprek met ‘vanlifers‘ die wél fulltime in hun huisje op wielen woonden of wonen, om de magie van de ‘vanlife‘ te ontdekken.

View this post on Instagram

A post shared by Anouk van Haaster (@anouk_yoga_travel)

Anouk (37)

Dit is deel drie waarin we in gesprek gaan met Anouk. Ze surft graag, geeft yogalessen, werkt al jaren in de PR-wereld en leeft geregeld in haar oude busje.

Waarom woon je in de winter graag in je busje?

“De eerste keer dat ik in een busje ‘woonde’ was in 2017. Ik was gelijk verkocht. Nu doe ik het op en aan, want ik heb ook een fijn huis op Scheveningen. Ik hou van mooi weer, nieuwe plekken ontdekken en nieuwe avonturen tegemoet gaan. De Zuid-Europese vibe in Spanje en Portugal, daar geniet ik ook zeker van. Ik voel mij er thuis.

Vorige herfst en winter heb ik veel in mijn busje gewoond. Ik vind het dan heerlijk om in de natuur te zijn, en met zo´n busje ben je eigenlijk continu buiten. Vooral in mijn vorige busje, die was zo klein dat het eigenlijk alleen mijn bed (en auto) was met een uitschuifbaar keukentje. Ik kon er niet in staan, dus ik deed eigenlijk alles buiten. Elke ochtend stond ik direct met mijn voeten in de natuur. Ik heb nu net een nieuwe, grotere bus waar ik meer in kan leven en zelfs rechtop in kan staan.”

Is dat niet koud?

“Ik heb een dikke, warme wollen deken gekregen van mijn moeder en een kleine ruimte is snel warm, maar soms kan het koud zijn inderdaad. Het is echt niet alleen maar leuk en zoals het lijkt als als je zoekt op #vanlife. Ook mijn Instagram ziet er soms rooskleuriger uit, het kan soms  koud en beetje behelpen zijn.”

Wat zijn voor jou de grootste voordelen om (voor een tijdje) full time in een busje te wonen?

“Het is super bevrijdend om lekker te touren, naar een muziekje te luisteren, een beetje te dagdromen en om zo dichtbij de natuur te zijn. Er zijn maar weinig prikkels, het is mijn busje, de natuur en ik. En je ontmoet vaak leuke like-minded mensen onderweg.

Dichtbij de natuur zijn, zorgt voor rust, kalmte en hou ik er gewoon van om af en toe mijn ´huis´ te kunnen verplaatsen naar een andere omgeving voor nieuwe, frisse inspiratie. Het geeft mij letterlijk en figuurlijk meer ruimte.

Reizen met een kampeerbusje? 10 x tips voor on the road

Grappig eigenlijk, want het is natuurlijk een kleiner woonoppervlak dan een huis, maar zo één met de natuur zijn dat geeft mij het gevoel van ruimte, vrijheid en het leven. Ik ben een ´look at the moon, sunset, waves´ type, ik word ontzettend blij van die kleine en oh zo mooie en belangrijke momentjes. Dat is voor mij het leven.

Het gaat voor mij ook goed samen met die soms wel snelle PR-wereld. Het is een beetje de balans – yin en de yang. Aan de ene kant de relaxte vibe in het busje, tijdens de surf en yoga en de snellere vibes achter mijn laptop.”

Wat vind je soms moeilijk aan de vanlife?

“Koud douchen. Ik ben een echte douchefanaat, dus dat is soms wel een dingetje. Vaak is het douchen met een tuinslang of een koude douche bij het strand na het surfen. Maar goed, het geeft ook het gevoel dat je leeft. Ik weet niet hoe ik het moet omschrijven.

En die kou en out of the comfort zone zijn, schijnt gezond te zijn hé. Daarnaast is een keer een weekje tussendoor in een hotel of voor even een appartementje huren soms daardoor weer des te lekkerder.

Ook is het moeilijk als het heel hard regent, je hele hebben en houden buiten staat dat weer zeiknat de camper in moet. Dat is wel af en toe wat minder prettig, haha.

Daarnaast kun je echt niet overal zomaar parkeren waardoor vanlife je lastiger wordt gemaakt. Vroeger was het wildkamperen wat makkelijker, maar nu wordt er meer op gehandhaafd. Waar natuurlijk ook zeker wat voor het zeggen is, en ik vind campings ook hartstikke leuk af en toe…. Onder andere vanwege die douche!”