Tanja Terstappen Psyche 18 mrt 2016, 06:00

Leestijd: 5 minuten

Je hoeft problemen van anderen niet op te lossen (sterker nog: dat kán niet)

Het is fijn om mensen te helpen. Zeker als iemand van wie je houdt het moeilijk heeft. Liefdesverdriet, verlies, pijn, onzekerheid… Het allerliefst zou je een stukje pijn van je partner overnemen, die stomme ex van je beste vriendin een klap verkopen, je collega opbeuren. De vraag is alleen: help je iemand daar echt mee? Het is een prachtige eigenschap: empathie. Ga maar na; als je zelf door een zware tijd gaat, is het fijn als mensen je begrijpen, met je meeleven.

Getroost worden is aangeleerd

Als klein kindje leerde je al: als je huilt, word je getroost. Dan krijg je een koekje, of een dikke knuffel. Iemand houdt je vast, zodat het verdrietige gevoel zo snel mogelijk weer weg gaat.

‘Zooo, niks aan de haaaand.’ Heel lief, alleen ontneemt het je eigenlijk de kans om het verdriet te ervaren, te onderzoeken en ervan te groeien.

Hoe kan je anderen dan troosten?

Betekent niet dat je je beste vriend of vriendin moet laten vallen als hij of zij zich rot voelt. Een luisterend oor, een knuffel en een peptalk kunnen enorm helpen.

Lees ook: Hoe kan je een goede vriend(in) zijn als je zelf even door de sh*t gaat?

Als ze erom vragen. Maar, om diepgewortelde problemen op te lossen zullen ze eraan moeten geloven. Het voelen, eraan toegeven, accepteren dat de situatie is zoals ‘ie is en op hun eigen kracht zorgen dat ze zich beter voelen.

Every flower must grow through dirt

Helpt het dan als jij hem of haar met alle macht uit de put probeert te trekken? Of is het stiekem fijner als je ze de ruimte gunt om uit te zoeken hoe ze er zélf het beste uit kunnen klimmen?

Spiritual teacher Jeff Foster legt het mooi uit. Zijn inzicht: als je je uiterste best doet om iemand op te beuren, accepteer je de situatie waarin die persoon zich bevindt niet. ‘Ik wil dat jouw verdriet stopt,’ is eigenlijk wat je uitdraagt.

Anderen helpen volgens Jeff Foster

En dat kan zelfs irritant zijn. Want je mág je rot voelen, je mág door een depressie gaan. Sterker nog, dat is op dat moment waarschijnlijk exact wat die persoon nodig heeft om zich te ontwikkelen. Bovendien is het jouw taak niet én gaat het je nooit lukken om een probleem van de ander te tackelen, en dat maakt het voor jezelf doodvermoeiend.

Must read: Dit is het verschil tussen empathie en sympathie (hint: sympathie is een stuk minder leuk)

Wat kun je dan het beste doen als iemand door een moeilijke tijd gaat? Aanwezig zijn, zegt Jeff Foster. Zitten, luisteren. Niet proberen iemand op een andere plek te krijgen, niet pushen, niet proberen iemand te veranderen. Accepteren dat je beste vriendin door dit gevoel heen moet, zelfs (of vooral) als ze dat zelf nog niet ziet.

Een greep uit de woorden van Jeff Foster

Let people go through what they have to go through in the present moment! They are tired and they want to rest. They are exhausted from the fight, from the pretence and the lies, from having to hold everything in and hold everything together and hold everything up, and great waves of energy are now being released throughout their body.

Stay present with them. Waves of sorrow, hopelessness, fear, shame and guilt are surging now. Let the energies rise up, let their whole body vibrate and shake and quake if it must, let them wail, scream, roar, laugh, cry, shit themselves if they have to. Offer them nothing but the greatest gift of all: your fearless presence. Stay with them through each breath, each motion, in every moment. Hold their hand, but don’t try to fix them, change them, stop them experiencing what they are experiencing, or give them premature answers.

If you become uncomfortable, or feel like you want to rush in and ‘heal’ them, or ‘save’ them, or ‘fix’ them, or prevent them from feeling what they are feeling, or make everything ‘okay’ for them, own that – it’s your need, your discomfort, your fear, not theirs. Do not treat them like a victim or an invalid. Do not confuse them with who you think they are. Honour the power that moves in them; validate their experience totally. Trust the unpredictable intelligence of healing, and know that their ‘symptoms’ may get worse before they get better; energy may become more intense before it dies down. What appears now as chaos and disintegration may in fact be necessary release and intelligent reorganisation of a blocked system.

Sometimes our hearts need to break wide open so we are able to hold more life, more powerful love. Let your warm presence remind your friend of their own warm presence, so stable, so fearless, so free, so deeply rooted, grounded, here. Know that who they truly cannot be broken, not by even the most intense energies, and cannot be fixed, and life never makes mistakes even when life seems like a mistake.

Love is all that matters. The rain falls, stars explode in silence somewhere out in the vastness of space, and here on this tiny planet someone called Earth, sometimes we meet and hold each other.

– Jeff Foster

Meer over anderen helpen?

• Met deze 5 tips kun je bewuster luisteren (en waarom dat nodig is)
• Heb je een vriend(in) met mentale problemen? Zo steun je hem of haar
• Waarom iedereen over de empathiemuur zou moeten klimmen (en hoe je dat doet)