Rosa Bertram Persoonlijke verhalen Gisteren, 12:14

Leestijd: 5 minuten

Duurzaam wonen: Rosa ging op schrijversretreat en vond haar off grid droomplek mét tiny house

Duurzaam wonen wordt steeds belangrijker in een wereld die steeds sneller opwarmt. Maar hoe doe je dat eigenlijk: duurzamen wonen? BEDROCK gaat op onderzoek uit én spreekt met inspirerende pioniers die op een nét wat minder conventionele manier wonen. Dit keer vertelt redacteur Rosa over haar duurzame tiny house. In jawel: zuid-Portugal. Waarom woont ze op deze manier en hoe kwam ze daar?

Al jaren vind ik duurzaam leven an sich interessant. Dat verklaart ook meteen waarom ik voor BEDROCK veel schrijf over alles wat valt onder bewust leven, en onder andere een keer de ‘Zero Waste Challenge‘ deed.

Alleen, waar ik dat voor een groot deel van de tijd vanuit mijn Amsterdamse huis deed of vanuit mijn kampeerbusje ergens vanaf een eco-camping in Nederland, doe ik dat inmiddels veelal vanuit een heuse tiny house die helemaal off the grid is.

Duurzaam wonen: van schrijversretreat naar een plek voor mezelf

Hoewel deze manier van wonen goed bij me past, had ik eerlijk gezegd niet helemaal verwacht dat ik er nu zó bij zou zitten. Voor het schrijven van mijn boek ‘De magie van reizen‘ besloot ik om een schrijversretreat te organiseren voor mezelf en ergens in het verafgelegen zuid-Portugal een huisje te huren om daar ongestoord te kunnen schrijven. Tenminste, dat dacht ik.

Fast forward twee maanden (de geplande tijd voor de schrijvers-bootcamp) en er stond nog geen letter op papier. Oops. Wat ik wél had gedaan was hiken, surfen, leren skaten en like minded mensen ontmoet. Mijn uitgever moest meerdere keren wachten op mijn input (sorry, Rick!), maar één ding was in elk geval duidelijk: dit was een omgeving waarin ik me thuis voelde en waarin ik me helemaal kon onderdompelen in de natuur en het bewuste buiten leven. Deze plek ademde dat. Het klopte als een puzzelstukje dat miste in het leven in de stad.

Die twee maanden werden negen maanden en fast forward vijf jaar en inmiddels huur ik geen huisjes meer, maar heb ik een eigen prachtig stuk land op mijn naam staan. Mét tiny house dat helemaal off the grid is. Daardoor ben ik dus niet langer meer afhankelijk van bronnen van buitenaf! Hoe werkt dat precies?

Duurzaam wonen: in een tiny house en is off grid

Ik mag dan wel zijn opgegroeid in de stad, maar sinds mijn studie heb ik mijn tijd veelal reizend doorgebracht, en dan vooral op plekken in de natuur. Zo woonde ik een paar jaar in Australië, reisde ik meerdere keren door Afrika, Brazilië, woonde ik in Nederland in Amsterdam, maar óók geregeld in mijn kampeerbusje en in Portugal huurde ik soms een huisje, maar woonde ik grotendeels óók in mijn off-road auto met bed erin (vraag me niet hoe).

Buiten leven is dus zeg maar echt mijn ding, maar in je eentje een off grid huisje kopen, bracht het bewust leven en duurzaam wonen naar een next level. Dat was overigens niet altijd makkelijk, helemaal als je acht negen (!) maanden lang geen stromend water hebt. Hoe zit dat met duurzaamheid als je off grid woont?

Geen toilet doorspoelen met water, maar strooien met zaagsel

Waar je in een ‘normaal huis’ waarschijnlijk de kraan opendraait en lekker warm doucht zonder daar verder iets bij te denken, de lichtknopjes en andere apparaturen gebruikt zonder te realiseren hoe en waarom en toilet doorspoelt met drinkwater, is dat bij mij thuis nét even anders.

Lekker old school: verwarming door een vuurtje te stoken

Mijn huisje is slechts 27 vierkante meter groot. Dat betekent niet alleen dat je minder spullen nodig hebt voor ín huis en je alleen daarmee al een kleinere ecologische voetafdruk maakt, maar ook dat je een kleinere ruimte hoeft te verwarmen in de koude wintermaanden (en ja die heb je óók in Portugal, geloof me).

Een verwarming? Die is er niet. Wanneer de koude maanden zich aandienen, stook ik een vuurtje om de kleine ruimte warm te houden. Romantisch én het scheelt veel in gasverbruik.

Bovendien word je geforceerd om meer in touch te zijn met het buitenleven. Je moet hout en kleine takjes sprokkelen én zorgen dat er altijd genoeg is op koude dagen. Als ik mijn hond in de winter uitlaat, zorg ik bijvoorbeeld altijd dat ik een mandje meeneem om dennenappels te rapen, die dienen als natuurlijke aanmaakblokjes.

Elektriciteit door de zon (en er is altijd genoeg)

Dan de elektriciteit: in plaats van een beroep te doen op de elektriciteit van het net en alle uitstoot die daarbij komt kijken, runt de elektriciteit bij mij thuis puur op zonne-energie. Dat is sinds de aanschaf niet alleen gratis, maar ook klimaatneutraal. Of er op regenachtige dagen wel genoeg elektriciteit is? Dat hangt helemaal af van jouw systeem.

Ik begon met een kleine batterij en kleine zonnepanelen, maar heb dat in de loop der tijd opgebouwd naar een prima systeem voor een klein huishouden, waardoor ik nooit zonder elektriciteit zit. Wél wil je opletten dat niet zomaar apparaten met hoge elektriciteitsverbruik in het stopcontact steekt als dat niet past op jouw systeem. Ik gebruik daarom geen waterkoker, maar een fluitketel. Je kunt je zonnepanelensysteem zo groot uitgebreiden als je wilt. Maar hey, one step at the time!

Geen toilet doorspoelen met drinkwater

Dat we in Nederland het toilet doorspoelen met drinkwater is eigenlijk te gek voor woorden, als je je bedenkt dat de overheid zich momenteel grote zorgen maakt om een mogelijk watertekort in Nederland. Dé reden dat ik thuis koos voor een ecologisch toilet waar je strooit met zaagsel. Het toiletpapier gaat in een prullenbak en wanneer de (grote) emmer bijna vol is, gaat de inhoud naar de compost hoop. Af en toe voeg je wat dode blaadjes en takjes toe en na zo’n twaalf maanden heb je ineens super vruchtbare (en gratis) compost voor de bomen in de tuin.

Dan natuurlijk de moestuin. Dat was (en is!) nog een hele klus die ik (again) had onderschat. Elke dag blijf ik leren over de aarde, verschillende planten en de hoeveelheid zon en water ze precies nodig hebben, maar ondanks dat heb ik toch al een zomer lang kunnen genieten van heerlijke biologische tomaten, paprika’s en snijbieten. De droom is om de moestuin uit te bereiden zodat ik het hele jaar door biologisch én lokaal kan eten. Maar again: just one step at the time!

Benieuwd geworden? Je kunt haar romantische tiny house nu ook boeken voor een echte vakantie in de natuur.

Duurzaam wonen: Maartje bewoont een yurt in Zeeland.

Duurzaam wonen: Annemarie leeft grotendeels zelfvoorzienend in de Groene Gaarde