Nydia van Voorthuizen Featured 17 jul 2018, 06:00

Leestijd: 4 minuten

Wat ik leerde van mijn burn-out (en hoe het mijn leven veranderde)

Het ging vorig jaar niet zo goed met me. Hyperventileren op kantoor, een paniekaanval in de Albert Heijn, heel hard huilen op de fiets. Oftewel: een burn-out. Ik zou een lijst kunnen geven met alle dingen waar ik mee bezig was die tot die burn-out leidde, een opsomming van hoe druk ik wel niet was, maar ik doe het niet. Het ging vorig jaar niet zo goed met me. Hyperventileren op kantoor, een paniekaanval in de Albert Heijn, heel hard huilen op de fiets. Oftewel: een burn-out. Ik zou een lijst kunnen geven met alle dingen waar ik mee bezig was die tot die burn-out leidde, een opsomming van hoe druk ik wel niet was, maar ik doe het niet.

Eén, omdat ik vind dat druk zijn niet iets is om over op te scheppen – een burn-out moet altijd serieus genomen worden hoe lang of kort de lijst is. Twee, omdat ik aan het eind van de rit geleerd heb dat het niet per se ging om wat ik allemaal deed, maar meer om hoe ik me voelde bij dat wat ik deed. Simpelweg niets meer plannen was namelijk niet de oplossing. Dat en meer dingen die ik leerde van mijn burn-out.

Niets doen is niet de oplossing

Na de eerste klap werd ik door werk naar huis gestuurd. Als je lekker in je vel zit klinkt dat als een heerlijk iets, wordt het je opgelegd, dan is het verschrikkelijk. Weer aan het werk, was ik bang dat het fout zou gaan en dus besloot ik helemaal niets sociaals meer te plannen. Iets waar ik eigenlijk een ontzettende weerstand tegen voelde. Toen ik mijn frustratie hierover uitte op kantoor zei m’n baas het volgende: ‘Je kunt wel thuiszitten en helemaal niets doen behalve werk, maar dat heeft pas zin als je dat kunt doen zonder enig schuldgevoel en je ervan geniet om die beslissing te maken.’ Vanaf dat moment probeerde ik het ‘niets doen’ anders te bekijken. Als voor mezelf kiezen, relaxen, beter worden. Dat werkte. Tegenwoordig let ik erop dat er ook avonden voor mezelf in de planning staan. Avonden waarop ik vooral niet productief hoef te zijn. Ik vind het nog fijn ook.

Iets ‘leuk’ vinden is niet altijd voldoende

Mijn psycholoog vroeg zich na mijn opsomming hardop af of het misschien niet wat veel was wat ik allemaal deed. Ik stamelde van niet. Ik vond toch alles leuk wat ik deed? Ik deed niets tegen mijn zin in. Dan kon het toch niet fout zijn? Waar ik alleen niet bij stilstond was dat iets leuk vinden soms niet genoeg is. Natuurlijk is een etentje leuk, maar wat nou als je de hele week door etentjes gepland hebt en daardoor nauwelijks toekomt aan jezelf?

Ik probeer nu bewuster met mijn vrije uren en energie om te gaan. Ja, het is ‘leuk’ om allerlei contacten te onderhouden, maar bijkletsen met een van m’n beste vriendinnen vind ik waardevoller.

Zeg nee

Je tijd bewuster indelen betekent nee zeggen. Een quote van zakenman Warren Buffett liet mij inzien dat dat zo erg nog niet is: ‘The difference between successful people and really successful people is that really successful people say no to almost everything.’ Ja, dacht ik bij mezelf, daar heeft ‘ie best een punt. Mensen die nee zeggen komen tenslotte precies uit waar ze willen zijn, zonder afleiding.

Dat wat anderen over je zeggen, zegt vooral iets over hen en niets over jezelf

Maar nee zeggen is lastig wanneer je je ontzettend druk maakt over wat anderen van je vinden en je vooral niemand teleur wilt stellen. Ik geef het niet graag toe, want vind het eigenlijk intens treurig, maar blijkbaar is dat bij mij wel het geval. Mijn grootste eye opener was dan ook de zin: ‘Dat wat anderen over je zeggen, zegt vooral iets over hen en niets over jezelf’. Toen ik deze uitspraak voorbij hoorde komen in een podcast moest ik ‘m een keer of drie herhalen om ‘m echt door te laten dringen. Daarna had ik een waar eureka-moment. Inderdaad! Als een vriend over mij zegt dat ik saai ben omdat ik op vrijdagavond vroeg naar bed wil, dan zegt dat meer over hem en hoe hij zijn leven graag invult dan over mij en of ik daadwerkelijk saai ben. Daar zou je overigens nog aan toe kunnen voegen dat het niet erg is om saai te zijn, maar voor mij belangrijker: dat wat anderen over je zeggen heeft geen invloed op wie je bent.

Die burn-out was achteraf gezien dus zo slecht nog niet. Al is het ook weer niet zo dat ik nu een success rate van 100% heb, er valt nog altijd voldoende te oefenen. Gister nog, fietste ik doodmoe van werk naar huis. Ik zou eigenlijk gaan hardlopen met vrienden en na toch weer heel veel twijfel en schuldgevoel veranderde ik mijn status naar ‘nee, toch niet’. Achteraf gezien had ik maar beter direct op mijn intuïtie kunnen vertrouwen, zonder schuldgevoel; nog voor de zon onder was viel ik in een diepe slaap.

Meer lezen over burn-outs?

• Zo voelt een burn-out
• Een burn-out voorkomen: is dit de manier?
• 5 cruciale tips tegen een burn-out

Alles weten over de burn-out? Lees onze ultieme gids over de burn-out (hoe voorkom je ‘m en hoe kom je ervan af