Annemarie Hartsuiker Psyche 19 nov 2023, 15:17

Leestijd: 4 minuten

Dit kan de reden zijn waarom jij álles zo persoonlijk opvat

In het leven krijg je te maken met situaties die niks met jou te maken hebben, maar die je wél persoonlijk opvat. Als de acties van anderen regelmatig jouw dag verprutsen, dan laat je je hierdoor beïnvloeden op een negatieve manier door dingen persoonlijk te nemen.

Hoofdredacteur Annemarie ervaart het ook wel eens: een andere tone of voice tijdens een gesprek, geen berichtjes terug krijgen op WhatsApp of die keer dat vriendinnen zonder mij afspraken. Het voelt ergens alsof het met mij te maken heeft. Terwijl het meestal totaal niet persoonlijk was.

De tone of voice komt omdat de ander niet zo lekker in zijn of haar vel zit, door de drukte hebben ze over mijn berichtjes heen gelezen en dat ik een keer niet bij een vriendinnen date was, komt door een spontane borrel. Is dat allemaal zo erg? Het antwoord is nee.

Dingen persoonlijk nemen

Eigenlijk zegt het meer over mij dan over een ander. Ik ben onzeker, enorm zelfkritisch en daardoor vaak op zoek naar bevestiging van buitenaf. Ik vat dingen persoonlijk op omdat ik zo hard ben voor mezelf.

Hard zijn voor jezelf

Een van de voornaamste redenen waarom je dingen persoonlijk opvat, is de manier waarop je jezelf behandeld. Dit heeft te maken met je innerlijke criticus, een stemmetje in je hoofd dat de godganse dag door negatief over je praat. Dit komt omdat we op zoek zijn naar goedkeuring.

We gebruiken het stemmetje in ons hoofd om geaccepteerd te worden door onze omgeving. Terwijl het juist veel belangrijker is om jezelf te accepteren. Een ander is namelijk helemaal niet zoveel met jou bezig, meer met zichzelf.

Dus wanneer een collega je geen gedag zegt, of je vrienden laten even een week niks van zich horen, dan voelt dat voor jou alsof je niet goed genoeg bent. De waarheid is: ze zijn gewoon met zichzelf bezig.

Té zelfkritisch zijn

Een beetje kritisch zijn op jezelf, dat kan geen kwaad. Als je eerlijk naar jezelf durft te kijken, kun je bijvoorbeeld leren van fouten. Het voorkomt zelfoverschatting en stimuleert (persoonlijke) ontwikkeling.

Als je heel kritisch wordt op jezelf, dan vind je nooit iets goed genoeg. Je hebt constant het gevoel dat je faalt en bent zo streng voor jezelf dat je jezelf steeds omlaag haalt. Misschien omdat je in het verleden afgewezen of genegeerd bent, of altijd te horen kreeg dat je het niet goed deed? Hoe dan ook, je bent opeens erg op je hoede en ziet alle signalen als een negatief teken.

Jezelf de schuld geven

Wanneer we gekwetst worden door een ander, geven we onszelf de schuld.

“Als ik niet zo gevoelig was, dan was ik vast geaccepteerd in de groep”

“Stel ik was meer outgoing en extravert dan was ik ook veel leuker om mee op stap te gaan.”

“Mocht ik slimmer zijn, dan werd ik wel gekozen voor promotie.”

“En als ik knapper was, dan had ik vast nog wel iets van mijn date gehoord.”

In feite praat je jezelf de put in door jouw imperfecties onder een vergrootglas te leggen. Dus wanneer de reactie van een ander je een verloren, eenzaam of verdrietig gevoel geeft, komt dat eigenlijk omdat je het ziet als een bevestiging van jouw innerlijke criticus. We zien het als bewijs voor onze tekortkomingen.

Soms is het persoonlijk, meestal niet

En om je de waarheid te zeggen, soms is het ook persoonlijk. Soms begrijpt iemand je niet of deel je hele andere normen en waarden. Dan is er geen match en dat is oké.

Echter, in de meeste gevallen is iets helemaal niet persoonlijk. Het is eerder een geval dat de ander een rotdag heeft, niet lekker in z’n vel zit of gewoon moe is. Dat is veel waarschijnlijker want de meeste mensen zijn echt niet de hele dag met jou bezig.

Vat dingen daarom niet zo persoonlijk op! Want in beide gevallen kun je er niks mee… het betekent niks voor jouw waarde in deze wereld Jij mag er zijn en bent uniek. Wat maakt het uit wat een ander daar van denkt? Let you be you.

Dingen persoonlijk nemen doet iedereen, maar laat het je niet jouw unieke kracht ontnemen.

Wat is een nieuwetijdskind?