Leonie Collombon Psyche Gisteren, 09:31

Leestijd: 3 minuten

Leanne doneerde haar nier aan een vreemde: ‘Dankbaar dat ik iemands leven heb kunnen redden’

Je nier doneren aan een vreemde? Leanne deed dat in 2022. Ze redde daarmee iemands leven en gaat sindsdien (nog) dankbaarder om met haar eigen leven. Hoewel het voor velen een heftige keuze lijkt, voelde zij aan alles dat ze dit wilde doen. En daar is ze tot op de dag van vandaag blij mee.

Ze stond al sinds haar 16e ingeschreven als orgaandonor, maar toen Leanne Ophelders (65) op televisie iemand hoorde spreken over het doneren van een nier bij leven, wist ze dat ze dit ook wilde. In haar omgeving leven veel mensen met nierproblemen die geholpen zouden zijn bij een nieuw orgaan. Tegelijkertijd werd haar vader met slechts één nier geboren, waardoor Leanne wist dat je zo prima kunt leven. Ze nam vrij snel na het zien van dat televisiemoment contact op met ziekenhuizen en in mei 2022 was het zover: haar nier werd eruit gehaald en teruggeplaatst bij iemand die ‘m harder nodig had.

Leanne doneerde anoniem haar nier

Wie degene is die nu rondloopt met haar nier, dat weet ze niet. De gehele procedure is anoniem verlopen, dus ook de andere kant weet niet van wie de ontvangen nier is. Wel heeft Leanne de afgelopen jaren enkele kaartjes gekregen als bedankje en update. Het gaat goed met de persoon die haar nier heeft ontvangen, en dat maakt Leanne erg dankbaar. “Het eerste kaartje dat ik kreeg, staat bij mij thuis ingelijst. Soms sta ik daar bewust bij stil, omdat het voor mij zo normaal voelt wat ik heb gedaan. Maar dankzij de reactie van anderen besef ik dat iemand anders nu kan verder leven dankzij mijn nier”, aldus Leanne.

Bewuster leven

Ze doet haar verhaal graag, mede omdat ze hoopt dat anderen hierdoor ook gaan doneren. Hoewel ze snapt dat een orgaan doneren niet een keuze is die je één, twee, drie maakt, wil ze ook benadrukken dat leven met één nier prima kan. Haar vader deed het al sinds zijn geboorte, zij nu ook sinds drie jaar. “Als je helemaal gezond bent, kun je die nier prima missen. Natuurlijk is de operatie heftig en het herstel kan zwaar zijn, maar artsen zouden niet in een gezond lichaam snijden als het gevaarlijk was.”

Zelf vond Leanne het herstel overigens enorm meevallen. Omdat ze alleenstaand is, moest ze voor de eerste weken na de operatie hulp regelen en haar werk viel even stil, maar al snel voelde ze zich weer de oude. Nu, drie jaar later, merkt ze lichamelijk niets meer van haar donatie. Haar leven ziet er even sportief en actief uit als van tevoren. Wel ondervindt ze er soms psychisch de impact van. Een positieve impact, welteverstaan: “Ik leef sindsdien veel bewuster. Ik let nog beter op mijn gezondheid dan voorheen, maar besef ook hoe dankbaar ik mag zijn voor dat gezonde lichaam.”

Uit haar omgeving krijgt ze niets dan positieve reacties, al krijgt ze ook vaak bezwaren te horen waarom de andere persoon zoiets niet zo snel zou doen. En dat snapt ze, want een orgaan doneren is niet niks. Toch hoopt ze dat meer mensen er in de toekomst voor open staan, want de wachtlijst van mensen die een nier nodig hebben, is groot. Zelf heeft ze geen dag spijt gehad van haar keuze; dat ze iemands leven heeft gered, is haar alles waard. “Mijn leven is er alleen maar rijker door geworden.”

Meer weten over nierdonatie? Bezoek de website van de Nierstichting.

Ook op andere manieren kun je teruggeven aan mens aan maatschappij. BEDROCK zet zes tips op een rij.

Elisabeth krijgt een baby met hulp van een donor: ‘Het was nu of nooit’