Annemarie Hartsuiker Betere wereld 7 mrt 2024, 08:21

Leestijd: 5 minuten

Duurzaam wonen: Maartje bewoont een yurt in Zeeland

Duurzaam wonen wordt steeds belangrijker, maar hoe doe je dat eigenlijk? BEDROCK gaat op onderzoek uit en spreekt met inspirerende pioniers op dit gebied. Mensen die kiezen voor een andere, minder conventionele manier van wonen. Deze week spraken we Maartje Voogt. Maartje is 38 jaar en woont in een Yurt. Sinds twee jaar werkt ze als reiki en lichaamsgericht therapeut.

Een fijngevoelige enthousiasteling met een fascinatie voor de mentale, fysieke en emotionele gezondheid.
Ik heb hier zelf jarenlang mee in de knoop gezeten.

Van mijn vijftiende tot mijn drieëndertigste heb ik dag in dag uit intense rugpijn gehad, ben ik in de medische molen beland en op mijn negentiende ben ik geopereerd en is mijn rug vastgezet.

Ik dacht oprecht dat ik de rest van mijn leven pijn zou hebben. Tot ik in 2016 bij mijn osteopaat terecht kwam, hierdoor is mijn zoektocht naar mezelf en een pijnvrij leven stap voor stap begonnen.

Langzaam wakker geschud

In 2017 heb ik met m’n toenmalige vriend een jaar in onze camper door Europa gereisd en is mijn liefde voor het camperleven begonnen. Ik kwam in een bepaalde ruststand terecht, weg van de haast en het moeten en kwam erachter dat het simpel en klein leven mij wel beviel. Ondanks de nodige spanning en onrust die het camperleven ook met zich meebrengt voelde ik een bepaalde rust in m’n lichaam komen en werd m’n rugpijn ook minder.

Ik werd langzaam wakker geschud, eenmaal terug van de roadtrip in 2018 wist ik dat er wat aan mijn leefstijl moest veranderen, mijn gezondheid en het pijnvrij willen leven werd steeds meer mijn prioriteit en ik kwam o.a. in aanraking met yoga en reiki.

Dit zorgde voor een transformatie die ik zelf ook niet aan zag komen en in 2020 was daar een pijnlijke radicale verandering nadat mijn relatie van 8,5 jaar uitging. Ik kwam in een depressie terecht waardoor ik bij mijn moeder ging wonen.

Nomade leven in een yurt

Vanaf dat moment begon mijn zelfontwikkeling pas echt en is m’n nomade leven ontstaan, sindsdien heb ik op verschillende plekken in binnen en buitenland gewoond. Vrijwel allemaal in de natuur, iets wat mij enorm heeft geholpen bij het herstel.

Van een retraitecentrum in het noorden, naar Bergen aan Zee bij een vriendin in huis, naar Zandvoort aan het strand, om vervolgens mee te doen aan de Amsterdam Dakar challenge waarna ik een half jaar in Gambia ben blijven wonen. Ik ben in mei 2023 teruggekomen, heb ik een half jaar op een huis gepast in Brabant en momenteel woon ik in een yurt in Zeeland. Inmiddels heb ik zo’n beetje alle hoeken van Nederland gezien.

Lage vaste lasten

Op deze manier leven heeft z’n voor en z’n nadelen.
De voordelen zijn dat ik minimalistischer ben gaan leven, mijn vaste lasten zijn met momenten relatief laag, ik heb veel spullen weggedaan (toch mag ik nog meer wegdoen) en ik kan mezelf steeds sneller aan een nieuwe omgeving aanpassen.

Ik kan met een paar persoonlijke items al snel een eigen veilige plek maken.

Ik kom ook op de meest bijzondere en mooie plekken waar ik anders niet snel terecht zou zijn gekomen en ik heb geleerd om echt met mezelf en met mijn angsten te zijn.

Ik heb op plekken gewoond waar weinig afleiding is dus moet je het wel aangaan met jezelf. Dan kun je op nog zo’n mooi wit strand zitten, als je je eigen shit niet aangaat en je niet gelukkig bent in en met jezelf, dan maakt het niet uit met wie of waar je bent.

Veel alleen

De nadelen zijn dat ik vaak alleen ben en ik de omgeving niet echt ken. Het verhuizen begint nu na vier jaar toch wel op te breken en ik verlang naar een eigen plek voor langere tijd waar ik wat kan opbouwen. Ook al is het lastig om een betaalbare woonruimte te vinden, je zal mij niet zo snel meer in een rijtjeshuis vinden. De natuur, het meer buiten en het vrije leven zijn dingen waar ik gelukkig van word.

Het leven in de yurt is wellicht toch wel mijn grootste uitdaging omdat het in de winter is. Ik kan inmiddels heel goed back to basic leven, alleen elke dag zelf vuur stoken, buiten douchen en een composttoilet zijn toch wel andere koek tijdens een Nederlandse winter.

Het vraagt mij in ieder geval echt weer terug te gaan naar de basis, langzamer leven, leven met de elementen en de seizoenen van de natuur en aanwezig zijn in het moment, iets wat ik in Gambia ook deed alleen was het daar dertig graden haha.

Waar ik hierna ga wonen weet ik nog niet, dat is elke keer weer een verrassing.

Een ‘normaal’ leven

Of dit alles makkelijk is? Nee zeker niet en ik heb mezelf geregeld afgevraagd waar ik toch mee bezig ben en of ik niet een ‘normaal’ leven kan leiden alleen wat is normaal?

In the end is het belangrijkste: ik vond de verbinding met mezelf en mijn eigen natuur terug.
Door mijn tranformatie is inmiddels mijn bedrijf Transformaartje ontstaan. Mijn rug en break-up werden mijn grootste richtingaanwijzers en sindsdien ben ik gaan leren hoe te leven op mijn eigen voorwaarden en ben ik mijn onderneming gestart waarin ik mensen begeleid en coach om het vertrouwen en de vreugde in zichzelf weer terug te vinden én te luisteren naar de signalen van hun lichaam.

Want zeg nou zelf, altijd maar roofbouw plegen op je lichaam, wie of wat is dat ooit waard?!
Back to basic is back to yourself!

Jeanine: ‘Door minimalisme transformeerde ik van een verlegen meisje naar een onafhankelijke vrouw’