Bedrock's expert Welzijn Vandaag, 08:11

Leestijd: 4 minuten

Miry (39): ‘Ik ben niet gewoon moe, maar ervaar diepe zielsvermoeidheid’

We leven in een ratrace en als je niet voldoende rust pakt, maar wel alle prikkels binnenkrijgt, dan voel je je moe. En als je alsmaar door blijft gaan dan put dat je niet alleen lichamelijk uit, maar ook mentaal, emotioneel en spiritueel. Deze diepere vermoeidheid wordt ook wel zielsvermoeidheid genoemd. Miry merkt dat ze niet zomaar moe is, maar zielsmoe.

“Sommige vrienden en familie verklaren mij voor gek. Ze vinden dat zoiets als zielsvermoeidheid niet bestaat… maar na een bezoek aan een healer weet ik het zieker. Ik ben niet moe, het valt niet bij te slapen… ik ben echt zielsmoe. Leeg op alle vlakken en niet meer verbonden met mijn zielsmissie.”

Zielsvermoeidheid

“Zielsvermoeidheid is een term die je niet vaak hoort en daarom voel ik me erg onbegrepen. Het is namelijk niet hetzelfde als een burn-out, al heeft het heus wel overeenkomsten. Zo overvalt het je, net als bij een burn-out, na een heftige periode met veel mentale struggles en stress. Ik kan slapen zoveel ik wil, maar de pijp blijft leeg. Het liefst wil ik de hele dag liggen en rusten. Zelfs de kleinste dingen jagen mij op de kast of zijn ingewikkeld… eigenlijk giert er altijd spanning door mijn lijf. ‘S nachts slaap ik onrustig en mijn lichaam voelt zwak.”

Positief blijven lukt niet meer

“Als ik terugkijk, begon de zielsvermoeidheid na het verliezen van mijn baan en het overlijden van mijn moeder. Er brak een periode van heel veel stress aan. Ik werd van een zeker persoon een onzeker hoopje mens… ik voelde me ondanks alle mensen om me heen onbegrepen en eenzaam. Het vertrouwen in de mensen om me heen was weg en veel goedbedoelde adviezen en opmerkingen vond ik aanvallend en te kritisch. Daardoor werd ik defensief en negatief of vermeed ik zelfs afspraken. Dit maakte me alleen maar eenzamer… eigenlijk werd alles negatief. Ook werd ik opeens extreem jaloers en ging ik mezelf vergelijken met anderen. Een eigenschap die ik helemaal niet bij mezelf herken… Positief blijven lukt gewoon niet meer.”

“Het is niet dat ik niet meer wil leven, dat niet. Alleen ik kan het leven op dit moment gewoon niet aan… niks maakt me blij, ik huil vaak en ik heb moeite met mezelf verbinden met mensen. In gesprekken ben ik er in gedachten vaak niet bij… of ik reageer negatief en kortaf. Mijn sociale kring wordt daardoor steeds kleiner en eigenlijk snap ik dat wel. Al neem ik het onbegrip ook kwalijk. Sommige mensen gaan door met hun leven na een periode van rouw of verlies, bij mij is dat niet gebeurt. Opmerkingen als ‘De tijd heelt alle wonden’ of ‘kom op schouders eronder’ steken mij nog steeds. Ook al zijn het overlijden van mijn moeder en het verliezen van mijn baan al een hele poos geleden. ja… ik blijf erin hangen. Dat is zo…, maar het is ook niet zo dat ik dat wil. Het lukt me gewoon niet…”

Mijn healer erkent de zielsvermoeidheid

“Toch heb ik een sprankje hoop dat ik uit dit dal ga krabbelen. Mijn healer erkent waar ik mee zit en heeft tools die ervoor zorgen dat ik net iets lekkerder in mijn vel zit. De ene keer lukt het me om iets te ondernemen waar ik vroeger blij van werd en heel soms voel ik me even niet zo down. Ik moet weer verbinding vinden met mijn essentie en mensen die energie geven om mezelf heen verzamelen. Stap voor stap…”

Feeling lost? Zó hervind je je zielsmissie in het leven

Denk jij aan zelfdoding? Je bent niet alleen. Neem contact op met 113 Zelfmoordpreventie via www.113.nl of bel 113 (lokaal tarief) of 0800-0113 (gratis).