Roos de Bruijn (52) koos bewust voor een kleinere vriendenkring: ‘Geen kwantiteit, maar kwaliteit’
Hoe ouder ze werd, hoe meer Roos de Bruijn verlangde naar een kleinere vriendenkring. De grote groep kennissen om haar heen zorgde voor onrust en frustratie: liever ging ze voor kwaliteit. Een paar jaar geleden nam ze daarom het besluit om het aantal vrienden zelf te verlagen.
Een kleinere vriendenkring: dit zijn de voordelen volgens Roos
“Een paar jaar geleden viel het me op dat ik veel mensen om me heen had, maar van weinig contacten echt energie kreeg. Ik voerde veel eenzijdige gesprekken en trok voor mijn gevoel altijd de kar. Dat was al lang het geval, maar het schoot me steeds vaker in het verkeerde keelgat. Ik wilde vrienden die ook eens aan mij vroegen hoe het met me ging, niet dat ze enkel over hun eigen problemen praatten.
Om tot die situatie te komen, wist ik dat ik zelf stappen moest ondernemen. En dus besloot ik me uit veel vriendschappen terug te trekken. Ze bleken een stuk oppervlakkiger dan ik daarvoor altijd dacht, want veel contacten bloedden dood zodra ik niets meer van me liet horen. Het handjevol vrienden dat me wel nog berichtjes stuurde, was daardoor des te waardevoller. Ik wist dat zij zich ook in mij interesseerden. Bij dat soort vriendschappen is het tweerichtingsverkeer: soms geef je iets meer, soms neem je iets meer.
Een bewuste keuze
Dat die mensen nu nog altijd een rol in mijn leven spelen, was dus een bewuste keuze. Als je op die manier naar je vriendschappen kijkt, blijven de mensen met wie je een echte verbinding voelt over. Dat is misschien wel het grootste voordeel van een kleinere vriendenkring: je focust niet langer op kwantiteit, maar op kwaliteit. Persoonlijk hoef ik geen veertig mensen om me heen waar ik een keer per paar maanden mee afspreek, ik heb liever vier of vijf goede vrienden die me soep komen brengen als ik ziek ben en die ook naar mijn problemen luisteren.
Mijn leven is door die keuze wat stiller geworden, maar daar zitten ook mooie kanten aan. Zo heb ik meer tijd voor hobby’s en kan ik m’n tijd vrijer indelen. Ook is er ruimte voor zelfontwikkeling: ik denk meer na over wat ik in het leven wil en waar ik mezelf over vijf jaar zie.
Bovendien is het verkleinen van de groep om me heen een cursus in loslaten geweest. Ik laat nu makkelijker dingen gaan die niet goed voor me zijn en raak niet langer gefrustreerd als ik minder terugkrijg dan dat ik zelf geef. Al komt dat dus bijna niet meer voor, want ik weet wie ik om me heen heb. En dat levert veel rust en een betere gemoedstoestand op.”