Sophie Rietmulder Persoonlijke verhalen Vandaag, 08:02

Leestijd: 5 minuten

Rachel John (24) lanceert boek Gelukkig heb ik ADHD: ‘ADHD hoeft geen beperking te zijn’

ADHD is de laatste tijd volop onderwerp van gesprek. Veel mensen worstelen ermee, maar wat als je ADHD juist als kracht kunt inzetten in plaats van als obstakel? Influencer en kickbokser Rachel John laat in haar boek Gelukkig heb ik ADHD zien hoe dat kan. Met haar persoonlijke verhaal inspireert ze lezers om ADHD te omarmen en er balans in te vinden.

Rachel kreeg op haar 15e de diagnose ADHD. Therapie en medicatie brachten haar niet wat ze hoopte, totdat ze besloot ADHD volledig op haar eigen manier te benaderen. Door leefstijl, routine en sport, vooral surfen en kickboksen, vond ze een manier om haar energie te kanaliseren en een leven te bouwen dat bij haar past. In Gelukkig heb ik ADHD verweeft ze dagboekfragmenten, inzichten van een psycholoog en haar eigen ervaringen tot een eerlijk en krachtig verhaal.

Aan BEDROCK vertelt ze over het ontstaan van het boek, haar ontwikkeling en wat ze hoopt dat lezers meenemen.

Boek van Rachel John over ADHD

Wat maakte dat je besloot om jouw verhaal over je ervaring met ADHD op te schrijven? Was er een moment waarop je dacht: dit moet de wereld weten?

“Ik hou al dagboeken bij sinds de dag dat ik kon schrijven. Vanaf dat moment heb ik mezelf altijd gezegd: op een dag ga ik mijn eigen dagboek publiceren. Ik wist ook altijd dat ik graag een boek wilde uitbrengen met mijn eigen verhaal, maar hoe en wat, dat wist ik nog niet. Totdat Kosmos op mijn pad kwam en tegen me zei: ‘Je kunt gewoon een boek schrijven, en wij helpen je daarbij.’ Toen dacht ik meteen: let’s do it.”

In je boek laat je zien dat ADHD ook een kracht kan zijn. Wanneer begon je dat zelf zo te zien?

“Dat begon toen ik ontdekte hoe creatief ik ben en hoe vanzelfsprekend ik buiten de box denk. Ik kijk altijd naar wat wél werkt. Het werd echt mijn kracht toen ik ben gaan leven op míjn manier, zoals ík wilde leven.”

Wat was het moeilijkste hoofdstuk om te schrijven, en waarom?

“Het hoofdstuk over mijn jeugd. Dan schrijf ik niet alleen over mezelf, maar ook over de mensen om me heen, zoals mijn ouders, en dat vond ik lastig. Er stonden dingen in die niemand wist. Toen mijn ouders het lazen, dachten ze echt: ‘Huh, ben je hier doorheen gegaan? Is dit hoe je je voelde?’ En ik zei: ‘Ja.’ Het was moeilijk, maar ik vond dat het erin moest.”

Je combineert persoonlijke dagboekfragmenten met wetenschappelijke inzichten. Waarom vond je dat belangrijk?

“Een boek schrijven is terugblikken, maar een dagboek laat zien hoe ik me op dat moment voelde. Soms klopt de grammatica niet of zijn de zinnen incompleet, maar dat maakt het juist echt. En daarnaast vind ik het belangrijk om wetenschappelijke inzichten te delen, zodat lezers begrijpen wat ADHD precies doet en wat je eraan kunt doen. Het voelt fijn om tips te geven die ook echt onderbouwd zijn.”

Veel mensen met ADHD worstelen met structuur. Hoe heb jij een balans gevonden tussen vrijheid en routine?

“Ik gebruik het woord balans eigenlijk niet meer. Ik doe wat goed voelt en wat me gelukkig maakt. Soms is dat niet direct leuk, maar wel iets waar ik achteraf kracht uit haal. En natuurlijk hoort daarbij dat je een leefstijl vindt die bij jou past. Dat heb ik uitgebreid beschreven in het boek.”

Sport was voor jou een redding. Wat doet die fysieke uitdaging met je hoofd?

“Surfen en kickboksen zijn allebei intens, dus er wordt constant dopamine aangemaakt. Ze zijn heel verschillend, maar ze geven me allebei een adrenalinekick. Het werkte voor mij ontzettend goed, vooral toen ik stopte met mijn medicatie.”

Je bent ook nog eens oprichter van RAJOS en het JBay Surf House. Wat drijft je om anderen te helpen via die projecten?

“Ik denk dat je het gelukkigst wordt door te geven. Rajos draait om het samenbrengen van vrouwen, en JBay Surf House is iets dat ik doe om terug te geven aan de community. Ik krijg er geen geld voor, ik doe het vanuit mijn hart. Dat heeft uiteindelijk ook mijn eigen gezondheid beter gemaakt.”

Ook deed je mee aan Special Forces VIPS, waar je mentaal en fysiek tot het uiterste werd gedreven. Hoe was dat voor jou?

“ADHD heeft me juist geholpen. Ik ga heel goed op altijd doorgaan, niet te veel nadenken. Mijn hyperfocus stond volledig op winnen. En omdat alles voor je ingepland wordt, werkte dat perfect voor mij.”

Heeft die ervaring je iets nieuws geleerd over jezelf?

“Ik heb geleerd dat ik mezelf vaak kleiner maak uit beleefdheid. Ik dacht lang dat ik mensen teleurstelde doordat ik te laat was of dingen niet goed deed. Maar dat deed niets af aan hoe sterk ik ben. Het programma heeft me geleerd te zeggen: ‘Rach, je bent supersterk.’ En om mezelf niet meer naar beneden te halen.”

Dat maakt je vast trots. Waar ben je nog meer trots op?

“Dat ik eindelijk gelukkig opsta. Ik weet hoe het voelt om wakker te worden en geen zin te hebben in de dag. Nu heb ik iets gecreëerd waardoor ik opsta en denk: wauw, wat een mooie dag. Dat gevoel… daar ben ik zo trots op en dankbaar voor.”

Wat zou je tegen je 15-jarige zelf zeggen, vlak na je ADHD-diagnose?

“Het is oké dat je anders bent. Laten we kijken: hoe ga je hiermee om? In plaats van te denken dat er iets mis is. Wat maakt jou uniek? Hoe kun je je creativiteit en impulsiviteit inzetten als kracht? Dat is wat ik haar zou willen meegeven.”

Welke boodschap hoop je dat lezers meenemen als ze het boek dichtslaan?

“Ik hoop dat lezers zien dat je kracht zit in het accepteren van jezelf, en dat je een beetje meer van jezelf gaat houden. Ik hoop dat ze herkenning vinden en vooral dat ze het gevoel hebben: ‘Ik ben niet alleen’.”

Gelukkig heb ik ADHD van Rachel John ligt vanaf 2 december 2025 in de winkels.

Benieuwd naar meer boekentips? BEDROCK zette de mooiste tips op een rij.