Noëlle van Deventer Column Vandaag, 07:41

Leestijd: 4 minuten

Wat we van inheemse natuurvolkeren leren over zwangerschap en kraamtijd (en waarom ik straks 30 dagen offline ga)

Noëlle zit in de shift van maiden naar moeder. Op BEDROCK deelt ze meer over dit proces. “Ik ga bijna bevallen van ons eerste kindje. De afgelopen maanden voelde ik niet alleen mijn buik groeien, maar ook mijn verbinding met iets veel groters. Al bijna negen maanden laat ik me inspireren door de wijsheid van oude inheemse volkeren: hun liefde voor de natuur, hun rituelen rondom zwangerschap, geboorte en herstel, en hun diepe besef dat moeder worden niet iets is wat je “even tussendoor doet”.

Waar wij vaak gefocust zijn op de praktische kant: de babykamer, de kinderwagen, het kraampakket, leerde ik van hen dat er minstens zoveel aandacht mag zijn voor de innerlijke reis. Hier ben ik dan ook al jaren mee bezig en is Beyond Prikkels uit ontstaan. De overgang van vrouw naar moeder is misschien wel de grootste transformatie die je als mens kunt doormaken.

Rituelen die mij door mijn zwangerschap droegen

Tijdens mijn zwangerschap heb ik momenten gecreëerd (geïnspireerd door de oude inheemse volkeren) waarin ik bewust stilstond bij dit proces. Kleine, simpele rituelen die mij hielpen om te vertragen, contact te maken en vertrouwen te houden in mijn lijf en in deze hele reis:

Cacao als hartopener:

Nog voordat er een positieve test was, voelde ik de wens om moeder te worden. Ik deed een kleine cacaoceremonie met mezelf, om vanuit mijn hart te voelen en te spreken tegen het zieltje dat zo welkom bij ons was.

Kruidenbaden en geuren

Ontspannen in een bad met lavendel en kamille, of etherische olie op mijn huid smeren om te kalmeren. Dit heb ik iedereen avond voor het slapen gedaan. 

Ochtendmeditatie en schrijven

Momenten van stilte waarin ik mijn handen op mijn buik legde en mijn baby aansprak, of gedachten opschreef in een dagboek. Het gaf me een gevoel van verbinding en rust.

Onze wens voor een badbevalling

Water voelt voor mij als een natuurlijke, veilige omgeving om ons kindje te verwelkomen. Alleen al de voorbereiding hierop gaf mij vertrouwen.

Weeën zien als golven: In plaats van pijn, probeer ik weeën te bekijken als golven die me dichter bij ons kindje brengen. Soms stel ik me voor dat bij elke wee een lotus verder openvouwt.

De breast crawl: In ons geboorteplan namen we bewust op dat ons kindje na de geboorte zelf naar mijn borst mag kruipen én daar de tijd voor krijgt. Dit oerinstinct is al duizenden jaren onderdeel van hoe baby’s ter wereld komen, en in veel inheemse culturen was huid-op-huid vanzelfsprekend.

Deze rituelen waren niet groots of ingewikkeld, maar ze hielpen me om van mijn zwangerschap een bewuste reis te maken, allemaal vanuit eeuwenoude wijsheid. 

Postpartum door een andere lens

In onze cultuur ligt de nadruk vaak op ‘snel weer de oude zijn’. Binnen een paar dagen verwachten we dat een moeder rechtop loopt, binnen een paar weken dat ze haar oude kleren weer past. Op Instagram zie je vrouwen die al snel fluitend in de sportschool staan. Maar diep vanbinnen voel ik: dit is niet hoe het bedoeld is.

Veel inheemse culturen kijken totaal anders naar het kraambed. Daar krijgt de moeder 30 tot 40 dagen lang volledige rust en ondersteuning:

In China heet het Zuo Yue Zi: een maand waarin de moeder in bed blijft en warmte, verzorging en voedzaam eten ontvangt.

In Latijns-Amerika kennen ze La Cuarentena: 40 dagen om terug te keren in je lichaam en je energie.

In Indonesië krijgt de vrouw zachte massages, kruidenbaden en warme maaltijden, zodat haar lichaam kan herstellen.

Deze periode wordt gezien als heilig: de poort tussen de werelden staat nog op een kier. De moeder is extra gevoelig en heeft rust nodig om haar energie terug te halen en haar nieuwe rol te belichamen.

Een bewuste keuze: 30 dagen offline

Met al deze wijsheid heb ik besloten om na de geboorte 30 dagen offline te gaan. Geen sociale media, geen mails, geen druk van ‘erbij horen’. Alleen mijn gezin, mijn lijf, en dit nieuwe leven dat we samen mogen verwelkomen. Niet omdat ik wil verdwijnen, maar omdat ik wil landen. Om mijn kindje en mezelf de beste start te geven. Ik geloof dat we als vrouwen zelf opnieuw mogen kiezen welke verhalen we willen volgen. Dat we ons niet hoeven laten leiden door het tempo van de buitenwereld, maar door de wijsheid van ons lichaam en de ritmes van de natuur.”

Noëlle (31): ‘Verdwalen en je pad vinden in de spirituele jungle’