Rosa Bertram Psyche 16 apr 2021, 06:00

Leestijd: 4 minuten

Het dilemma: wel of geen kinderen krijgen?

Of je nou wilt of niet: op een gegeven moment bereik je de leeftijd dat de één na de ander in je omgeving begint aan het stichten van een gezin. Wie ouder wordt wilt immers bijna altijd kinderen, dat is immers de norm in onze maatschappij. Maar wat als jij helemaal niet zeker weet of het wel voor jou is weggelegd?  

Zelf lijkt het me niet niks: een nieuw leven op de wereld brengen, als het me überhaupt gegund is om de mogelijkheid te hebben om kinderen te krijgen natuurlijk.

Met dingen als klimaatverandering, technologie die een sneltreinvaart zit (met hoeveel schermen groeien kinderen straks op?), de bom die het op je relatie legt en het grote verantwoordelijkheidsgevoel dat ik voel voor iemands anders leven terwijl ikzelf eigenlijk niet eens écht een idee heb van wat ik nou precies aan het doen ben, beangstigen me.

Nu is dit rijtje wel heel groot, maar als het gaat om de twijfel om kinderen krijgen, ben ik zeker niet de enige. Eerder schreven we al dat het krijgen van kinderen je relatie kapot maakt en zorgt voor ellende volgens filosoof en oprichter van The School of Life, Alain de Botton.

Wel of geen kinderen krijgen?

In een filmpje van The School of Life met de naam To Have or Not to Have Children legt moderne denker Alain de Botton uit wat de overwegingen zijn voor het wel of niet krijgen van kinderen.

Vrouwen die kiezen voor een kinderloos bestaan door de klimaatverandering

De maatschappij

Als er immers één ding duidelijk is in onze maatschappij, dan is het wel dat het krijgen van kinderen één van de meest betekenisvolle dingen is die kunt doen in het leven. Heb je om welke reden dan ook als koppel geen kinderen, dan lijken anderen automatisch bijna medelijden met je te hebben omdat ze er vanuit gaan dat je biologisch gezien geen kinderen kán krijgen.

Dat iemand er zélf voor zou kiezen om geen kinderen te krijgen en nog steeds prima gelukkig is, is voor veel mensen lastig te begrijpen. Het valt een beetje in het straatje van er bewust voor te kiezen om niet samen te wonen met je partner, ervoor te kiezen om niet te trouwen of een open relatie te hebben in plaats van een monogame.

Alain de Botton over hoe de romantiek de liefde heeft verpest

Een ‘goede’ keuze maken

Maar, zegt de Botton, welke ’emotionele keuze’ je ook maakt, hij gaat nooit 100 procent goed zijn. Je zult altijd spijt krijgen van die keuzes die je níét hebt gemaakt. Volgens de filosoof bestaat er namelijk niet zoiets als een ‘cost free choice’. 

Maar hoe maak je dan wél een juiste beslissing? Volgens de Botton kan je het beste afgaan welke verschillende soorten van pijn lijden je het beste mee kan dealen, in plaats van te streven naar een utopie waarin alles koek en ei is en je rouw en spijt kosten wat het kost probeert te voorkomen.

Krijg geen kinderen! Ze maken je relatie kapot en zorgen voor ellende, volgens Alain de Botton

Kinderen of niet?

Als we dit betrekken op het thema ‘wel of geen kinderen krijgen, is de Botton duidelijk: ze kunnen in het leven van de één de wereld betekenen terwijl ze het leven van een ander verpesten. Dat klinkt nogal als ene grote uitspraak. Waarom? De ellende die bij kinderen komt kijken zijn volgens hem:

• De teleurstelling in jezelf als ouder
• De teleurstelling van wie je kind uiteindelijk wordt
• Schuld. Uitputting. Gemiste kansen
• Een plakkerig huis

En wat zijn dan de nadelen van géén kinderen krijgen? Dit zegt de Botton:

• De constante boodschap van de maatschappij dat je iets mist
• Eenzaamheid/verveling
• Een gebrek aan constante afleiding
• Behoefte aan kinderen die voor je zorgen als je ouder wordt

Wat de Botton hiermee wilt zeggen? Dat aan beide keuzes grote nadelige gevolgen zitten. Of hoe de Deense filosoof Soren Kierkegaard het in de 19e eeuw beschreef: ‘Trouw en je zult er spijt van krijgen. Trouw niet en je zult er ook spijt van krijgen. Trouw of trouw niet, je gaat er hoe dan ook spijt van krijgen…’

Kinderen na je 35e (dat heeft zo zijn voordelen)

The bottom line

Waar het eigenlijk allemaal op neerkomt, is dat we hoe dan ook spijt gaan krijgen van alle dingen die we doen: de wending van je carrière, het uitgeven van al je spaargeld, het veel te lang blijven hangen in een giftige vriendschap én zo ook over het wel of niet krijgen van kinderen. Maar, legt de Botton uit, er zijn in het leven nu eenmaal geen pijnloze opties. Daar gaat het leven nu eenmaal mee gepaard.

Welke keuze je uiteindelijk ook maakt op het gebied van kinderen, er komen momenten dat je héél gelukkig bent en ook heel ongelukkig, welke keuze je ook maakt.

Het optimistische is dan weer dat je nu weet dat je niet langer hoeft te piekeren over of een andere keuze die misschien beter was geweest, want die had je simpelweg óók gedoe opgeleverd. Met andere woorden: zoiets als een goede of foute keuze maken, bestaat niet!