Jeroen Sturing Psyche 30 aug 2020, 06:00

Leestijd: 3 minuten

Leven met de psychische stoornissen van je vriendin: #8 – Machteloos

Claire was 2,5 jaar clean. Meestal hoor je de term ‘clean’ als het gaat over een alcohol- of drugsverslaving, maar vergis je niet: ook zelfbeschadiging is een verslaving. Claire is behoorlijk radeloos en ze is niet de enige.

Ik heb vaak de indruk dat Claire zich schaamt voor haar littekens. Bang dat het het eerste is wat mensen van haar zien en op basis daarvan een oordeel vellen. Voor mij was dit niet zo. Misschien klinkt het gek als ik zeg dat de littekens mij pas veel later opvielen, pas ná de eerste kennismakingen. Er was – en is – nog zoveel anders moois om naar te kijken. 

Even mooi

Althans, dat is hoe ik ernaar keek voordat Claire weer begonnen was met beschadigen. Ze is nog steeds even mooi als daarvoor, maar ik moet nu juist veel moeite doen om niet naar haar nieuwe wonden te kijken. Constant ben ik in strijd met mezelf. De ene helft wil héél graag alles weten en de andere helft probeert Claire nog een beetje het gevoel te geven dat ze niet als een bezetene bekeken wordt.

Ook lezen: Leven met de psychische stoornissen van je vriendin: #1 – De signalen

Het snijden van Claire wordt langzaam een obsessie voor mij. Ik zeg afspraken met vrienden af, omdat ik haar niet alleen durf te laten. Als ik wel naar dat ene concert zou gaan, heb ik toch geen leuke avond, omdat ik in mijn hoofd alleen maar bij haar zit. En daarbij: als ik bij Claire ben, kan ze haarzelf niets aandoen en dus moet ik bij haar blijven om haar voor haarzelf te beschermen. 

Machteloos

Ik kom erachter dat je niet zomaar altijd samen in dezelfde ruimte kunt zijn. Op een onachtzaam moment gebeurt het toch. Claire komt met een pleister op haar been naar bed. Ik word overmand door het gevoel dat ik tekort ben geschoten en ben furieus.

Niet zozeer op haarzelf, maar op de ziekte die zich van Claire meester heeft gemaakt. Maar goed, probeer middenin deze emotie dat verschil maar eens over te brengen naar iemand die al heel slecht over zichzelf denkt. Ik ben ook boos op mezelf, omdat ik dit heb laten gebeuren.

Lees ook: Leven met de psychische stoornissen van je vriendin: #2 Een buitenaardse liefde

Ze is met mij, dit zou niet moeten gebeuren. Ze zou zo gelukkig zijn, en als ze er toch aan zou denken, zou ze het vertellen zodat ik het zou kunnen voorkomen. Dat was het plan. Plan mislukt. Wanhopig zoek ik naar manieren om haar te helpen, ook al ziet ze dat zelf niet meer als hulp, maar als tegenwerking. 

Het lukt Claire ondanks alles toch om zichzelf naar haar werk te slepen. Hoeveel energie het van mij vraagt, voel ik pas op de momenten dat Claire ‘veilig’ op haar werk is: onder de mensen en met genoeg afleiding. Uitgeteld draai ik mij nog een keer om. Geen wekker die mij wakker kan krijgen.

Jeroen Sturing (24) is partner van Claire, die worstelt met een depressie, een dwangstoornis en een persoonlijkheidsstoornis. In deze column beschrijft hij de leuke en minder leuke dingen van zijn bijzondere relatie. Samen hebben ze de podcast Stoorzender.

Meer over psychische stoornissen

• Leven met de psychische stoornissen van je vriendin: #5 – Tellen
• Leven met de psychische stoornissen van je vriendin: #6 – Marrakesh, de stad van de liefde
• Leven met de psychische stoornissen van je vriendin: #7 – December, kutmaand