Josephine Kay Psyche 1 sep 2020, 06:00

Leestijd: 2 minuten

Hoeveel heb jij al van je bucketlist afgevinkt? Een pleidooi om ‘m weg te gooien!

Ik ga dit jaar een wereldreis maken. En voor het einde van deze maand skydiven. I can die and go to heaven als ik het voor elkaar krijg om met Justin Bieber een selfie te nemen. De Mount Everest beklimmen lijkt me ook wel een uitdaging. Oh ja, en eten bij Osteria Fracescana zou ook top zijn.

De bucketlist. Een lijst van dingen waarvan je denkt dat je ze gedaan moet hebben, want dan is je leven echt geslaagd. Voorstanders van de bucketlist verdedigen hun dromenlijst met uitspraken als: ‘het dient puur ter inspiratie,’ of ‘het is goed om doelen te stellen, zo kun je ergens naartoe werken.’

Ongelooflijke druk

Ok, dat is begrijpelijk. Maar doet het ook niet iets heel anders met je? Zorgt het niet voor een ongelooflijke druk om die verdomde lijst ook echt af te kunnen vinken? Alsof je normale to-do list niet al overloopt.

Ook interessant: Harder, better, faster, stronger: waarom het altijd meer moet in deze prestatiemaatschappij

En als je iets op de lijst niet doet, heb je dan gefaald? Of je voelt je schuldig, omdat het toch wel erg kansloos is dat het je niet gelukt is. En als je dan wél iets van de lijst kunt afvinken (want, uit het vliegtuig gesprongen), voel je je dan echt gelukkiger?

Maakt het echt uit?

De dingen die we op zo’n lijst zetten zijn vaak oppervlakkige to-do’s die op dat moment ‘cool’ zijn. Hoe vet is het dat je kunt surfen. Top. Maar wat maakt het uit? Waarom staat er nooit ‘een wildvreemde die ik tegenkom op straat een goed gevoel geven door ‘m een complimentje te geven,’ of ‘werk vinden waar ik andere mensen mee kan helpen.’

Lees ook: Een pleidooi tégen de zelfhulpcultuur

Leo Babauta van Zen Habits vraagt zich precies hetzelfde af: “waarom leggen we druk op onszelf om vrij betekenisloze dingen achterna te gaan? En waarom voelen we ons schuldig als we ze uiteindelijk niet uitvoeren? Waarom laten we ze gewoon niet los?”

Het leven als to-do-lijst

In plaats van ons hele leven als een to-do-lijst te zien, is het om je heen kijken en zien wat er nú in je leven gebeurt, misschien een betere zet. Je kunt je leven niet plannen, niet bepalen hoe het loopt en al helemaal geen controle hebben over hoe het uitpakt.

Natuurlijk is het mooi om te kunnen dromen, maar vergeet dan niet dat je in de tussentijd dagen hebt die je nooit meer terugkrijgt en waar je net zo intens van zou kunnen genieten.

It’s not about the destination, it’s about the journey.

Meer stof tot nadenken

• Wat je moet overwinnen om goede keuzes te maken
• Egoïsme komt door te veel nadenken (in essentie is iedereen stiekem gewoon aardig)
• Wanneer is iemand emotioneel volwassen, en ben jij dat al?