Lisanne van Marrewijk Column 20 jul 2020, 06:00

Leestijd: 5 minuten

Hoe kan het dat er nog steeds zoveel PET-flessen worden gekocht?

Pexels

Vol enthousiasme liep ik door de ingang van het gebouw waar ik mijn eerste wijncursus ooit ging volgen. Niet alleen was ik enthousiast omdat ik deze avond heel veel nieuwe dingen zou gaan leren, ik was ook enthousiast omdat het ongeveer het eerste ‘ding’ is wat ik na de intelligente lock-down ging doen. Oké, en ook de wijn die bij de cursus betrokken is maakte de nodige gevoelens in me los, maar eigenlijk is dat helemaal niet waar ik naartoe wil.

Na het lezen van de eerste regels vraag jij je natuurlijk af: wat heeft een wijncursus in godsnaam te maken met een pet-fles? Well, genoeg blijkbaar. En misschien zelfs wel te veel.

“Neem je eigen flesje water mee”

In de mail voorafgaand aan de cursus werd er nog even op gewezen; in verband met de corona-maatregelen moest iedereen zijn eigen flesje water meenemen naar de cursus. Wel zo hygiënisch en geen moeite, dus ik stopte twee Doppers (m’n vriend ging gezellig mee) in een canvas-tas en was klaar om te gaan.

Eenmaal aangekomen op locatie waren we één van de eerste aanwezigen (ik zei toch dat ik enthousiast was) en namen we alvast plaats aan een tafeltje. Langzaam maar zeker druppelden de andere cursisten binnen en iedereen zocht een plekje.

Ik wierp een aandachtige blik de ruimte in om te kijken wie er nog meer gezellig wijn kwam proeven, maar eigenlijk trok maar één ding mijn aandacht: de grote hoeveelheid mensen die een pet-fles op tafel hadden staan.

Met grote ogen keek ik rond. Ik telde. 10 van de 18 mensen had een ‘gewoon’ waterflesje mee. In 2020. Waar de Doppers en flessen met fruitfilters je nog net niet letterlijk om de oren vliegen. Ik was in complete shock. Hoe komt het in vredesnaam nog in je op om een flesje Chaudfontaine langs de kassa te halen terwijl er in Nederland zulk lekker water uit de kraan komt, voor gratis. En bovenal: zonder onnodig plastic eromheen.

Iets wat voor mij zo normaal is om niet meer te doen omdat het beter is voor het milieu (want: plastic soep), maar wat blijkbaar voor veel mensen nog helemaal niet zo standaard is. Ik vraag me ineens sterk af waarom er nog geen pet-flesschaamte bestaat…

Flesje water vs. hervulbare fles

Eenmaal thuis uitte ik m’n verbazing naar m’n vriend. “Ik denk dat het komt doordat in de mail stond ‘neem je eigen flesje water mee’ en dat mensen dit letterlijk hebben opgevuld door er één te kopen voor de cursus,” was zijn verklaring, die me verre van tevreden stelde.

Wat een ónzin. Als ik ‘flesje water’ lees, koppel ik dat toch ook aan een gevulde Dopper? Waarom zijn er dan toch nog zoveel mensen die dit niet doen? Terwijl geen PET-flessen kopen in mijn ogen één van de makkelijkste manieren is om een steentje bij te dragen aan een beter milieu.

Ook interessant: De oprichter van waterflesmerk Dopper: “Ik wil de onzin van mineraalwater de wereld uit helpen”

Na een mail voorzien van mijn visie terug hebben te gestuurd, kreeg ik het antwoord dat ze het eens waren met mijn mening maar het aan de cursisten zelf is om dit ook daadwerkelijk te doen. Ietwat ontoereikend, want dat is nou juist het probleem.

Het laat me niet los

Mijn gedachtes erover lieten me niet los. Want als zoiets simpels nog steeds zó weinig wordt gedaan, hoe moet dat dan met minder vliegen, minder consumeren en minder vlees eten? Want dat zijn nog veel grotere ver-van-je-bed-shows dan simpelweg geen pet-flesjes meer kopen.

Na een paar bronnen op internet te hebben ingeschakeld werd het me al snel duidelijk: de pet-fles is (helaas) zeker nog lang niet uit het straatbeeld verdwenen. Op Milieucentraal lees ik dat dagelijks 1 miljoen waterflesjes worden verkocht, die samen zorgen voor ruim 7 miljoen kilo plastic afval.

Nu is het wel zo dat wij zuunige Nederlanders dat plastic flesje maar al te graag hergebruiken (waarvoor in principe hulde), maar tegelijkertijd zijn die flesjes tezamen toch veel duurder dan één keer een hervulbare fles? En dat scheelt ook nog zo’n 7 miljoen kilo plastic afval. Ik kan je vertellen; dan is mijn keuze snel gemaakt.

And don’t get me wrong; ook ik ben verre van een heilige Maria die nooit of te nimmer plastic flesjes uit de supermarkt haalt. Ook ik ‘zwicht’ weleens en haal een vers geperst sapje in een plastic fles. Maar op de momenten waar je je maar al te goed op kan voorbereiden, weet je toch dondersgoed wat je te doen staat (en wat juist niet).

Must read: Plastic afval is overal (zo kunnen we vervuilde oceanen tegengaan)

Waarom doen we niet wat meer ons best

Mijn verbazing was – zoals je merkt – gigantisch. En nu, een aantal dagen na de cursus, begrijp ik nog steeds niet waarom mensen soms niet wat meer hun best doen.

Want dat is in mijn ogen precies wat het is; gewoon een beetje je best doen. En dat kost soms wat moeite – zoals besluiten om tóch de fiets te pakken in plaats van de auto terwijl het regent – maar soms is het eigenlijk vrij simpel: water uit de kraan drinken.

Mijn voorstel is dan ook om met z’n allen iets meer moeite te doen. Moeite om de auto te laten staan en de fiets te pakken, moeite om je wasgoed aan het droogrek te hangen in plaats van de droger het werk te laten doen en moeite om wat minder kleding te kopen.

Want een betere wereld begint absoluut bij jezelf. En als je dan ergens start vandaag, laat het dan alsjeblieft bij die pet-fles zijn. De oceanen zullen je dankbaar zijn. En nu maar hopen dat m’n mede-cursisten dit stuk ook hebben gelezen…