Rosa Bertram Betere wereld 25 aug 2020, 06:00

Leestijd: 7 minuten

Waarom klimaatverandering geen linkse hobby is en iedereen iets aan gaat

Het klimaat… Het is een onderwerp waarvan je óf moe wordt óf het voor linkse types vindt óf het stoom van uit je oren komt óf de tranen van in je ogen springen óf je liever je schouders bij ophaalt. Of dat allemaal. Hoe je er ook over denkt, één ding blijkt uit duizenden grootschalige onderzoeken in elk geval zeker: klimaatverandering is geen linkse hobby, maar de harde realiteit. En dat kunnen we dus maar beter serieus nemen, zou je zeggen. Waarom doet niet iedereen dat?

En hoe breng we daar verandering in? Én tips hoe jij kan bijdragen aan een beter milieu.

Klimaatverandering gaat iedereen aan

Waar onderwerpen als klimaatverandering, duurzaamheid en veganisme een aantal jaar geleden nog voornamelijk werden gezien als een hobby voor geitenwollensokken-types, wordt dat inmiddels al met de dag minder. En gelukkig maar.

Onderzoek na onderzoek toont immers aan: de aarde warmt op. Dat komt voornamelijk door de ontwikkeling van de mens. En dat is geen goed teken voor de toekomst van de aarde. En dan zeg maar vooral voor de mensen die erop willen wonen.

Ook lezen: Het is bewezen: met dit dieet kunnen alle 10 miljard mensen duurzaam én gezond eten in 2050

De aarde is inmiddels 1,1 graad opgewarmd. Dat klinkt in eerste instantie als een nihil verschil, maar wanneer de wereldwijde temperatuur stijgt met 2 graden, dan zal er volgens onderzoekers een wereldwijde hittegolf uitbreken met grootse gevolgen voor ecosystemen en de leefbaarheid op aarde. Een serieuze zaak dus.

Hoewel de politiek en bedrijven inmiddels deels overstag zijn, er klimaat-akkoorden worden afgesloten, er groene targets moeten worden gehaald binnen de bedrijfssector en geen groen beleid voeren steeds meer not done wordt, lijkt het échte knopje bij het gros van de mensen niet nog te zijn om gegaan. Hoe kan dat?

Alarmbellen

Het gros van de bevolking blijft doodleuk plofkip kopen of een supermarkt steak, winkelt nog steeds vrolijk door bij fast fashion-ketens, koopt snel nieuwe spullen in plaats van ze te repareren, vliegt lekker vaak en goedkoop rond Europa rond en hupsakee overgebleven eten gaat bij de meeste huishoudens zo de afvalbak in. For the record: en óók ik (iemand met een ‘groen hart’) maak me aan deze dingen soms nog schuldig.

Als je even uitzoomt, lijkt dat toch gek. Zijn smeltende ijskappen, verstoorde ecosystemen, een veranderend klimaat (hola tropische stormen in de zomer), een krimpende biodiversiteit, uitstervende diersoorten en een minder aangenaam of wellicht niet meer leefbaar klimaat in de toekomst geen gigantisch-onmisbare-in your face-daar gaat de toekomst van je nageslacht-alarmbel?

Must read: Hoe je uitlegt hoe belangrijk (en echt) klimaatverandering is

Weten sommige mensen niet beter of is het écht makkelijker om klimaatverandering als linkse hobby te bestempelen en te doen alsof wat de wetenschap uitwijst en de (internationale) kranten schrijven je heus niet serieus hoeft te nemen?

Klimaatangst versus gewoontedieren

Natuurlijk is het zo dat de mens een gewoontedier is. En een gewoonte aanpassen, dat doe je heus niet zomaar. Maar dat hebben we wél nodig. Als iedereen een beetje meedoet, dan zijn we er in principe al. Al één keer in de week minder vlees eten of af en toe een vegetarische week inlassen, geeft een enorme positieve impact op de milieubelasting.

Thomas P. Gloria is programmadirecteur duurzaamheid aan Harvard Extension School en zegt in een interview ‘deeply scared‘ te zijn. “We are in a climite crisis.” 

Ook lezen: Hoe blijf je positief ondanks de opwarming van de aarde?

Gloria vervolgt: “Ondanks de wetenschap en de vroege waarschuwingssignalen, ben ik er bang voor dat recordtemperaturen, stormen van 1000 jaar, het verdwijnen van gletsjers, koraalriffen die op continentale schaal sterven, de samenleving eindelijk wakker schudden, maar dat het te laat blijkt zijn.”

View this post on Instagram

De temperatuur op aarde stijgt langzaam maar zeker. Om die temperatuur niet verder te late stijgen hebben we iedereen en alle overheden nodig. CO2-uitstoot moet dringend worden teruggedrongen als we de aarde leefbaar willen houden. Er is immers geen planeet B. Klimaatverandering is één van de belangrijke thema's waar we nu mee te maken hebben. Gelukkig kan je daar op jouw eigen manier, simpel aan bijdragen. Vlieg minder, koop minder spullen, eet minder vlees, vis en zuivel, gooi minder eten weg en let een beetje op je plastic gebruik. ?‍♀️⁠Wat zijn jouw green tips? .⁠ .⁠ .⁠ .⁠ .⁠ #Bedrockmagazine #motivation #motivatie #inspirational #inspire #inspiration #inspiratie #inspireren #earth #reboost #opwarming #tips #tip #advies #advice #milieu #duurzaam #duurzaamheid #sustainability #vega #vegan #buyless #food #eten #nowaste #zerowaste #ecoconcious #environment #planet #plasticfree

A post shared by Bedrock (@bedrockmagazine) on Aug 17, 2020 at 10:01am PDT

“[…] Ik leef misschien niet lang genoeg om de ernstige gevolgen van klimaatverandering te ervaren. Maar als ik rondkijk in de gemeenschap van Harvard, een echt mondiale gemeenschap, zie ik een groeiende jongere generatie die ernstige gevolgen zullen ondervinden. Ze snappen het. Ze hoeven niet (opnieuw) te worden verteld hoe erg het gaat worden. Zij weten het.”

Oké, nu is het gros van de mens natuurlijk geen Harvardstudent- of professor, maar zou klimaatverandering niet op z’n minst een belangrijker onderwerp kunnen (lees: moeten) zijn in onze maatschappij nu we lang en breed weten hoe serieus de klimaatcrisis is?

Bij het uitleggen van de ernst van de situatie is het doel natuurlijk niet de mens bang te maken, maar wél dat het een probleem is dat iedereen aan gaat, en niet alleen bomenknuffelaars en linkse hippies.

Klimaatverandering zien als oorlog?

“Waarom zien we klimaatverandering niet als iets even belangrijks als de een oorlog?”, vraagt klimaatjournalist bij de Correspondent Jelmer Mommers zich af. Een logisch antwoord daarop is: toen zagen we direct de gevolgen van de crisis. Een aarde die langzaam ten onder gaat (voor de mens dan) lijkt me minstens zo rampzalig, alleen zien we het effect niet even accuut als dat van een oorlog.

Wordt het niet tijd dat we – zoals Mommers schetst – de klimaatverandering eens serieus aanpakken? En dan écht serieus. En niet als iets wat anderen wel oplossen. Bij Bedrock denken wij van wel.

Maar hoe doe je zoiets? Waar ligt die verantwoordelijkheid als het iedereens probleem is?

View this post on Instagram

Tijdens Wereld Milieu Dag stonden gister wereldwijd miljoenen mensen stil bij wat hun impact is op het milieu en hoe zij hun ecologische voetafdruk kunnen verlagen. De één doucht wat korter, de ander ruimt zwerfafval op of start met het (beter) scheiden van afval. Nog beter is het natuurlijk als we deze acties het hele jaar door vasthouden. De aarde heeft dat namelijk hard nodig. Op Bedrock.nl lees je nog héél veel meer tips over hoe je een positieve invloed kan hebben op het milieu. Welke impact heb jij op het milieu en hoe probeer je die te verlagen? ? Illustratie: @noosdesign⁠ .⁠ .⁠ .⁠ .⁠ .⁠ #Bedrockmagazine #aarde #wereld #milieu #earth #environment #wereldmilieudag #worldenvironmentalday #impact #sustainability #sustainable #duurzaam #duurzaamheid #duurzaamleven #milieubewust #natuurlijk #betterworld #ecofriendly #ecoconcious #ecologisch #environment #environmental #consiousness #sustainabilitymatters

A post shared by Bedrock (@bedrockmagazine) on Jun 6, 2020 at 8:01am PDT

Waar ligt de verantwoordelijkheid?

Want eigenlijk is het toch maar vreemd, dat we nu half ons best doen. Een klein deel van de mensen lijkt het bloedserieus te nemen: er wordt minder gevlogen, minder vlees en zuivel gegeten, minder nieuwe spullen gekocht en er is in elk geval meer bewustzijn over de gevolgen van de keuzes die er worden gemaakt.

Randstadbubbel

Maar dat is voornamelijk het geval bij maar een héél klein deel van de bevolking. Of zoals door sommigen wordt gezegd: in ‘de Randstadbubbel’. Dat is natuurlijk alleen daar het geval, maar feit is wel dat er in de Randstad meer aanbod is in duurzamere alternatieven. Al kijk je naar het aanbod in de supermarkt.

Voorlichting en alternatieven

Het antwoord ligt daarom misschien wel in voorlichting en het aanbod in alternatieven. Want waar in de Randstad meer keuze is in vega(n) opties, er duurzamere alternatieven zijn op fast fashion-ketens en het hummus-schap gigantisch is, is die keuze in grote delen van ons land toch echt véél minder groot. Niet zo gek dus dat een gewoonte aanpassen langzaam gaat als het aanbod aan alternatieven nihil is.

Ligt die verantwoordelijkheid dan niet bij de overheid? Zouden we niet verplicht vakken als duurzaamheid, klimaatcrisis en gezondheid (en dan mindfulness ook meteen maar, als we toch bezig zijn) op school moeten krijgen? Zodat kinderen opgroeien met de wetenschap dat we goed voor de aarde moeten zorgen, als we het leefbaar willen houden.

Ook lezen: Good news: Italië maakt als eerste land ‘klimaatverandering’ verplichte lesstof op school

Is het geen probleem dat zó groot is, dat het van bovenaf moet worden opgelost omdat het op individueel niveau te groot en misschien demotiverend is om na te streven? Laten we hopen dat het daar ooit van komt, voor de aarde écht te veel opwarmt.

Tot die tijd kan je het heft in elk geval in eigen handen nemen door bewust te leven, niet volgens een streng regime, maar wél bewust te zijn over je keuzes en over de gevolgen daarvan.

Samen staan we sterk, niet waar?

Zo kan jij bijdragen aan een betere wereld

Alle beetjes helpen, dus op kleine schaal kan jij in de dagelijks leven rekening houden met de opwarming van de aarde en jouw voetafdruk zo klein mogelijk maken. Dat doe je bijvoorbeeld zo:

• Hergebruik de spullen die je koopt. Dit zijn tien praktische tips voor het bijdragen aan een circulaire economie
• Doe bewust boodschappen, ga het liefst naar een ‘bulk’ winkel waar je precies te portie kan kopen die jij nodig hebt
• Ga naar duurzame winkels en supermarkten
• Ga duurzaam op vakantie
• En zelfs feest vieren kan op een duurzame manier