Redactie Psyche 27 mrt 2019, 06:00

Leestijd: 4 minuten

De helft van de Nederlanders is straks single. Is deze trend goed of slecht nieuws?

Nina van Olderburg

Single zijn is tegenwoordig allang niet meer sneu of zielig. Zeker in grote steden kom je de Bridget Jonesachtige-taferelen van 20 jaar geleden nog zelden tegen. Alleen uiteten, je eigen ritme vinden, je eigen vrienden hebben: it’s all normal en nog leuk ook. En die trend zet door, want over 30 jaar is naar verwachting de helft van de Nederlanders single.

En dat heeft best wat voordelen.

Back in the days

Een single bestaan was tot voor kort het schrikbeeld van veel mensen. Samen willen zijn, zit in onze genen en dat heeft alles te maken met onze geschiedenis. Was je vroeger (denk prehistorie) alleen, dan betekende dat direct een doodvonnis: in je uppie overleefde je de wereld simpelweg niet. En zelfs 100 jaar geleden was een single lady geen vrouw van status.

Als je geen man had om je kinderen op te voeden, miste je ook economische stabiliteit en was er geen sociale bescherming. Je was een outcast, dus een stabiele relatie, die had je simpelweg nodig. En zelfs eind vorige eeuw vonden we scheiden nog een issue en werd je als ‘loser’ bestempeld als je relatie op de klippen liep.

Must read: Een pleidooi voor korte relaties (niets ‘ze leefden nog lang en gelukkig’)

Vrijgezel zijn: een trend in opkomst

Hoe anders is dat nu? Waar singles tot verkort nog minder dan 10 procent van onze bevolking uit maakten, zijn we in een paar jaar gegroeid naar 15 procent en die groei zet explosief door. De verwachting van het CBS is dat over 30 jaar, dus in 2050 maar liefst 50 procent van de volwassen Nederlanders single is. En dat heeft heel wat consequenties: zo passen supermarkten in rap tempo hun portiegroottes aan, hoef je voor een eenpersoonskamer niet altijd meer een hogere prijs te betalen en worden er steeds meer studio’s of kleine appartementen gebouwd in plaats van gezinswoningen.

Dit vind je vast ook interessant: Bewust single? Daar zijn goede redenen voor

Why, tell me why

Is dat dan een random ontwikkeling? Verre van. Er zijn 3 belangrijke maatschappelijke veranderingen die daarvoor zorgen. Zo speelt als eerste de economie in ons land een belangrijke rol. Door beter onderwijs en een goede toegang tot de arbeidsmarkt is iedereen (ook vrouwen) in staat om zijn eigen boontjes te doppen. Een fijn huis, een sociaal leven en een leuke baan: daar hebben we die ander niet meer voor nodig.

Wat minstens zo belangrijk is, is het individualisme dat de laatste jaren sterk is gegroeid. Was vroeger een het gezin ‘de hoeksteen van de samenleving’ en vonden we geluk in een sterke relatie, nu zijn we vooral op zoek naar wat ons persoonlijk gelukkig maakt. Eigen geluk en zelfontwikkeling is de heilige graal en een relatie is hooguit één van de vele onderdelen die daar een bijdrage aan levert.

Must read: De drie fases van flirten volgens de wetenschap (slaag jij erin?)

En dan de derde reden: waar we die relatie dus minder nodig hebben, verwachten we er wel meer van. Ons wensenlijstje is de afgelopen eeuw geëxplodeerd. Namen we vroeger genoegen met een man die voor ons kon zorgen, willen we nu echte liefde en een zorgzame, lieve, pratende, sexy, stoere, onafhankelijke, aanhankelijke, vriendelijke, sociale en financieel sterke alleskunner die net dat beetje toevoegt dat nog mist in ons leven. Pas dán zijn we tevreden.

Sterft de (lange) relatie dan uit?

Best lastig dus om die ideale partner nog te vinden en daarom zijn steeds meer mensen happy met hun vrijgezellenbestaan. Moeten we dan denken aan uitstervende relaties? In zo’n vaart zal het niet lopen, want naast die 50 procent singles heeft straks nog steeds 50 procent wél een vaste relatie. En ook die singles zullen zeker niet eenzaam in een hoekje gaan zitten. We worden immers nog steeds gelukkig van het aangaan van relaties met anderen, of dat nu seksueel of vriendschappelijk is en of we dat nu in een allesomvattende relatie doen of in meerdere deelrelaties. Dat we dat niet meer in de traditionele zin van het woord doen, maakt het niet minder leuk. Sterker nog, daar kun je in de toekomst minstens zo gelukkig van worden.

Dit artikel is geschreven door schrijver, columnist en schrijfcoach Joyce. ‘Ik schrijf over thema’s die we tegenkomen in ons dagelijks leven, denk aan overwhelm, fomo, de druk van social media, perfectionisme, onzekerheid en prestatiedruk. Voor mijn non-fictie ‘Ruimte voor liefde’ dook ik diep in de wereld van de liefde. Lees meer hierover op www.joycespijker.nl.