Redactie
Redactie Column 22 jul 2020
Leestijd: 6 minuten

Het was genoeg. Ik stopte als fashion influencer en liet het ‘luxe’ leventje achter me

Een diner bij ondergaande zon op een rooftop in New York. Een eigen chauffeur tijdens Paris Fashion Week. Een paar dagen in een villa in Hollywood voor een samenwerking. Dozen vol met de nieuwste kleding en accessoires van de meest hippe merken. Het kon allemaal omdat ik een goedlopend modeblog had. En de impact van de fashion-industrie? Daar dacht ik niet aan. Het leek alsof ik in een andere wereld zat. Eentje zonder milieuvervuiling, kinderarbeid en allerlei andere narigheden die zich daar afspeelden.

Een zwak voor mode

Winkelen was voor mij zowat een wekelijks tijdverdrijf welke er met de paplepel in was gegoten. Nadat ik in 2013 een tv item over een modeblogger zag wist ik dan ook meteen dat ik ook deze richting op wilde gaan. De nieuwste kleding dragen en samenwerken met mijn favoriete merken dat leek mij wel wat.

Al gauw liep mijn blog vrij goed, groeide ik op Instagram, en besloot ik het part-time op te pakken. Geweldig vond ik het. Ik had van mijn hobby een business gemaakt en ik had totaal niet door hoe ik werd meegesleurd door de ene high naar de andere. Tot ik steeds meer geconfronteerd werd met de negatieve sociale en ecologische impact van de fashion-industrie.

Ook lezen: Dit zijn de echte slachtoffers van de mode-industrie

De duistere kant van de fashion-industrie

Knalroze tot dieppaarse rivieren (in o.a. de Filipijnen en China) zijn geen nieuwe wereldwonderen. Het zijn stuk voor stuk sterk verontreinigde wateren door de chemicaliën die gebruikt worden in de kledingfabrieken er omheen.

Beelden van dorpen vol kinderen met geboorteafwijkingen en ouders met allerlei neurologische afwijkingen komen niet uit een enge Netflix-serie. Het is realiteit en het gevolg van de pesticiden die gebruikt worden bij het verbouwen van katoen.

Mensen die in onveilige omstandigheden en zonder enige fatsoenlijke voorzieningen tegen een bizar laag loon moeten werken staan niet alleen in de geschiedenisboeken. Het is moderne slavernij.

Ik kon zo niet doorgaan

Je kunt je wel voorstellen dat ik na al deze inzichten alles door een heel andere spreekwoordelijke bril begon te zien dan voorheen. Dat luxe influencer-leventje met een overvloed aan kleding was alleen mogelijk wanneer ik mijn leven in het teken stelde van constante reclame. Ik voelde me op een gegeven moment een wandelende reclamezuil.

En het drong tot me door dat daarmee bijdroeg aan het over-consumentisme wat leidt tot de bovengenoemde impact en meer.

Lees ook: Waarom we meer kopen dan we eigenlijk willen (en nodig hebben)

Ik besloot te stoppen met mijn fashionblog. In mijn verleden, plus tijdens het blog avontuur, had ik een totaal andere visie op de mode en de industrie eromheen. Ik dacht dat ik goed bezig was. Wat ik zag was dat nieuwe kleding en aandacht op social media je beter, unieker en aantrekkelijker kan laten voelen. Wat ik niet zag is dat alles wat ik in de vorige zin noem, gebaseerd was op externe factoren en deze zijn net zo duurzaam als de fast fashion zelf.

Het klopt trouwens helemaal dat kleding je beter en zelfverzekerder kan laten voelen en het is mooi wanneer we kleding kunnen gebruiken om bijvoorbeeld bepaalde punten van onszelf te accentueren en onze persoonlijkheid kracht bij kunnen zetten. Maar wanneer we hier in doorschieten dan blijven we constant op zoek naar extra zelfvertrouwen en eigenwaarde in kleding. Met als gevolg een oneindig verlangen naar nieuwe kleding om ons beter te voelen, duurzaam of niet.

De maatschappij is behoorlijk op uiterlijk gericht

Ons uiterlijk is het eerste wat je van ons ziet en het is vrij eenvoudig aan te passen door middel van kleding, make-up of een ander kapsel. Onze andere onderdelen zoals onze interesses, kwaliteiten en gevoelens zitten verborgen in ons brein. Het is dan ook niet heel gek dat onze cultuur de nadruk legt op het stukje dat wél goed zichtbaar is.

De focus op het uiterlijk is de afgelopen decennia in snel tempo toegenomen door de groei van on- en offline media en de reacties daarop. We staan vervolgens voor onze kledingkast en trekken ons de meningen van anderen aan.

Must read: Elke week een nieuwe outfit? Dit is de (verborgen) impact van kleding op het milieu

Ondanks dat we heus wel weten dat we nooit zullen voldoen aan de ideaalbeelden van anderen, en niet iedereen hoeven te pleasen, hunkeren we wel naar erkenning en bevestiging. Want wanneer we voldoen aan de mening van vele andere mensen geeft het ons de bevestiging goed bezig te zijn.

Beïnvloed

Kledingbedrijven weten inmiddels precies hoe ze bij ons de juiste snaren moeten raken door in te spelen op onze oerinstincten. We beseffen niet meteen dat we op een onbewust niveau beïnvloed worden op ons verlangen om bij de groep te horen, aandacht te krijgen door aantrekkelijk te zijn en meer status te verkrijgen.

En wanneer we toegeven aan deze verlangens, door het kopen van kleding bijvoorbeeld, worden we er voor beloond door ons brein. Het zorgt voor dat fijne gevoel. Hierdoor is het hartstikke moeilijk om te ontsnappen aan onze koopdrang waardoor we óók nog eens een enorme afvalberg creëren.

Volgens recent onderzoek is de hoeveelheid afgedankte kleding in Nederland in de afgelopen 25 jaar meer dan verdubbeld van 125 kton (1993) naar bijna 260 kton (2017). We kopen tegenwoordig zo’n 46 kledingstukken per jaar en gooien er vervolgens gemiddeld 40 weg. (Bron: Fast Fashion onderzoek Rijksoverheid 2020).

Mijn nieuwe richting

Een half jaar nadat ik gestopt was, besloot ik terug te komen op Instagram met een hele nieuwe missie. Ik hoop nu mensen meer bewust te maken van hun invloed op de complexe fashion-industrie. Door ons shopgedrag houden we de industrie in stand zoals deze nu is. Wat betekent dat wanneer we ons shopgedrag veranderen we de fashion-industrie een duidelijk signaal geven dat het zo niet verder kan en ze wel moeten veranderen.

Het niet kopen of minder kopen van kleding leidt tot 1-op-1 reductie van de impact van (fast) fashion. (Bron Fast Fashiononderzoek Rijksoverheid)

Tegenwoordig deel ik stukjes uit mijn eigen ervaring, de inzichten die ik opdoe en tips waar je meteen mee aan de slag kunt. Ik leg de focus meer op onze mindset omdat ik vind dat deze een upgrade nodig naar een meer duurzame. Een duurzame mindset niet een nieuwe hype, het is essentieel voor onze toekomst

En misschien is wel het belangrijkste wat ik mijn lezers mee wil geven: je bent goed zoals je bent! Ook als je niet de laatste trends draagt of aan het ideaalbeeld voldoet wat in de media wordt geschept. Het is sowieso veel beter voor je om kleding te dragen die goed bij je past en waar je je comfortabel in voelt dan iets aan te trekken wat niet helemaal je ding is maar wel fashionable is.

Dit artikel is geschreven door Sandra Kleine Staarman. Na 5 jaar fashion bloggen ruilde ze het ogenschijnlijke luxe leventje in voor een meer duurzame lifestyle. Ze gebruikt nu haar Instagram om mensen bewuster te maken op het gebied van kledingconsumptie en slow fashion. Hier deelt ze o.a. haar eigen ervaringen en probeert ze mensen een andere kijk te geven op de fashion industrie.

Meer over de mode-industrie

Foutje gezien? Mail ons. Wij zijn je dankbaar.

Rock jouw inbox! 🤍

Schrijf je in voor onze nieuwsbrief die wij met liefde voor jou maken.

Reageer op artikel:
Het was genoeg. Ik stopte als fashion influencer en liet het ‘luxe’ leventje achter me
Sluiten