Anne de Meulmeester Psychologie 6 mei 2020, 06:00

Leestijd: 5 minuten

Zo werkt emotie-eten in quarantaine-tijd (de psychologie achter je eetgedrag)

Herken je dat? Dat je door de quarantaine-tijd meer moeite hebt om een gezonde balans te vinden in je voeding? Dat je die fijne healthy flow die je voor corona te pakken had langzaam bent verloren? Of dat je al veel langer last hebt van ongewenste snackmomenten en deze alleen maar erger zijn geworden sinds je thuis zit? Het grootste deel van je (gezonde of ongezonde) eetgedrag wordt bepaald door je omgeving, niet gek dus dat deze quarantaine-tijd zo van invloed is op je (niet zo healthy) lifestyle.   

Ongewenste eetbuien hebben we allemaal weleens. Van die momenten dat je jezelf helemaal misselijk eet aan chips, chocola of koekjes en je je achteraf afvraagt waar dat nou voor nodig was. Want in de heat of the moment leek het nog zo’n goed idee, maar wanneer je de bodem van de chips zak nadert voel je je belabberd, baal je van jezelf en voel je je schuldig over wat je hebt gegeten.

Als jij jezelf herkent als emotie-eter, met enige regelmaat een eetbui hebt of steeds weer opnieuw een poging doet om gezonder te gaan eten, dan is het zinvol om eens verder te kijken naar het hoe en waarom van jouw eetgedrag. Want wanneer je begrijpt waar jouw eetgedrag vandaan komt en welke functie het voor je heeft, kun je het gaan veranderen.

De psychologie achter je eetgedrag

Eetbuien (of uit de hand gelopen snackmomenten) zijn vaak het gevolg van een niet vervulde emotionele behoeften. Om die reden kan het zijn dat je je niet eens echt bewust bent van de oorzaak van jouw ongewilde eetmoment.

Veel voorkomende situaties waardoor je gaat emotie-eten zijn vermoeidheid, (chronische) stress, de lat voor jezelf voortdurend te hoog leggen (ook als het gaat om wat je wel en niet mag eten), langdurig over je eigen grenzen (laten) gaan, gevoelens van teleurstelling, verdriet of boosheid willen vermijden.

Een ook gevoelens van onrust, verveling of juist iets positief ervaren en dat willen vieren kunnen triggers zijn voor ware snackattacks.

Coping mechanisme

Het eten is in veel gevallen een coping mechanisme geworden om met moeilijke momenten en gevoelens om te gaan. In sommige gevallen is dit eetgedrag al ontstaan op jonge leeftijd, bijvoorbeeld omdat je als kind al te zwaar was en door je ouders van diëtist naar diëtist werd gebracht.

Ook lezen: Voorkom ongezond snoepen met deze heerlijke healthy snacks

Of omdat je je in je puberteit heel onzeker voelde en eten je een gevoel van troost gaf. Ook het ervaren van een traumatische gebeurtenis kan een aanleiding zijn tot emotie-eten of simpelweg het ‘verkeerde’ voorbeeld hebben gehad en opgroeien met veel snoep en snaaimomenten kan ervoor zorgen dat je niet altijd grip ervaart op je voedingskeuzes.

En in sommige gevallen is geen van dit alles aan de hand en gaat het om een veel subtielere aanleiding.

Wat zijn jouw triggers?

Wanneer je weleens last hebt van een eetbui is het goed om te kijken naar wat jouw triggers zijn. Bijvoorbeeld: Op welk moment van de dag heb ik het moeilijk en kom ik steeds weer in de verleiding om te gaan snoepen en snaaien?

Beland je in een eetbui als je thuis alleen op de bank zit en niemand je ziet of juist als je op straat loopt en de chocolade-afdeling van de supermarkt je naam lijkt te roepen? Ook kun je voor jezelf nagaan welke specifieke gevoelens en emoties aanleiding zijn om te gaan eten. Eet je als vorm van beloning, is het omdat je je down voelt, eet je uit frustratie, verveling of omdat je zo moe bent?

Een goede manier om hierachter te komen is om voor langere tijd een voedingsdagboek bij te houden waarin je opschrijft wat de omstandigheden waren waarin je ging eten. Beschrijf hierbij de situatie, je gedachten en gevoelens die je ervaar. Zo creëer je inzicht in jouw eetgedrag.

Waar honger jij werkelijk naar

Zoals hierboven al werd gezegd, een eetbui komt vaak voort uit een niet ingevulde emotionele behoefte. Op het moment van een eetbui hebben we vaak geen échte honger (hoewel te laat eten en dus echte honger hebben voor sommigen wel een trigger kan zijn!).

Lees ook: Er zijn 3 soorten ‘honger’ (welke heb jij het vaakst?)

Veel vaker is de eetbui een reactie op een behoeften waar je aan voorbij bent gegaan, waar je je niet voldoende van bewust bent en waarop je automatisch wilt gaan eten. Stel jezelf daarom eens de vraag: wat voel ik op dit moment? Waar heb ik behoefte aan? Wat heb ik nu nodig?

Kortom: waar honger jij werkelijk naar?

Stress

In het geval van stress is het antwoord op minder stress niet een eetbui, maar bijvoorbeeld het volgen van een ontspannende yogales, het doen van een korte ontspanningsoefening of nee zeggen tegen een afspraak om je overvolle agenda beter te managen.

Down

Eet jij omdat je je vaak down voelt of andere gevoelens probeert te vermijden, onderzoek wat hier de oorzaak van is en oefen met het opmerken van jouw emoties en de daar aan gekoppelde behoeften.

Om een ontspannen relatie met jezelf en met eten te ervaren, is het dus essentieel om stil te staan bij jouw werkelijke honger en is het belangrijk om van jouw self-care een prioriteit te maken. Merk je dat je dit lastig vindt en kom je er in je eentje niet uit?

Overweeg dan eens hulp te vragen aan een leefstijlcoach die ervaren is met emotie-eten.

Dit artikel is geschreven door orthomoleculair voedingsdeskundige en leefstijl coach Anne de Meulmeester. Zij begeleidt vrouwen naar een gezond en bewust leven zonder klachten! Bij Mindful Health is er echte aandacht voor jou en je gezondheid en ontdek je wat een gezonde basis en een mindful leven voor jou kunnen betekenen. Kijk voor meer informatie en mogelijkheden voor persoonlijke begeleiding op mindfulhealth.nl of luister naar de podcastaflevering van Bedrock Talks waarin Anne te gast was. 

Meer over voeding?

• Mood food: 4 voedingsstoffen voor een betere stemming
• Weinig energie? Met deze voeding geef je je lichaam een energie boost
• Je darmen zijn je tweede brein – welke invloed heeft je buik op je geluksgevoel?